Pretraga
Posetioci zainteresovani za ovaj portfolio posetili su još:
Ljiljana Drezga
Milena Pavlović Barili
Selena Vicković
Beta Vukanović
Ljuba Popović
Bora Baruh
Ilija Bašičević Bosilj
Živko Stojsavljević
Antonije Kovačević
Miodrag B. Protić
Biografija
Ljubomir Micić bio je srpski prozni pisac i pesnik, a bavio se i glumom i književnom kritikom.
Najznačajniji segment njegovog rada predstavlja osnivanje avagardnog pokreta zenitizam, koje je počelo pokretanjem i uređivanjem časopisa Zenit, mesečne internacionalne revije za kulturu i umetnost, koja je izlazila u Zagrebu od 1921. do 1924. godine, a potom, od 1924. do 1926., u Beogradu. Tokom godina ovaj časopis je donosio inovativna likovna rešenja, brojne manifeste i druge tekstove. Objavljena su 43 broja.
U prvom broju časopisa objavljeni su tekstovi Crnjanskog, Vinavera, Petrovića i drugih, koji su nastavili da sarađuju sa časopisom Zenit. Godine 1921. objavljen je Manifest zenitizma, čiji su potpisnici bili Micić, Ivan Gol i Boško Tokin. Sa Zenitom počinje da sarađuje i Micićev brat Branislav (Branko Ve Poljanski).
Micić je zaslužan za to što je pokrenuo časopis internacionalnog karaktera sa kojim su sarađivali mnogi evropski poznati umetnici, poput italijanskih futurista ili El Lisickog, i za to što je osnovao pokret koji je bio izvorno srpski, avangardan, i koji je uspeo da pređe granice Balkana i postane cenjen u Evropi. Kasnije se on okreće drugačijim idejama i osmišljava i promoviše koncept Barbarogenija, kojim se zalaže za udaljavanje od zapadnoevropskih vrednosti i za balkanizaciju i varvarizaciju Evrope. Ipak, Zenit je ostao okrenut novinama, novim medijima i novim granama umetnosti – filmu, džezu, radiju. Najveće novine koje donosi ovaj časopis, u likovnom smislu, tiču se likovne opreme, preloma teksta, tipografije.
Godine 1924. u Beogradu je održana Međunarodna Zenitova izložba nove umetnosti.
Nakon 1926.godine Micić i Poljanski odlaze u Pariz i u tom postzenitističkom periodu njihova aktivnost se pre svega usmerava na likovnu umetnost i saradnju sa slovenačkim avangardnim časopisom Tank.
Micić je, pored brojnih programskih tekstova i manifesta koje je objavljivao u Zenitu, objavio i zbirke pesama: Ritmi mojih slutnja 1919., Ritmi bez sjaja 1919, Istočni greh 1920., Misterij za bezbožne ljude čiste savesti 1920., Spas duše 1920., Stotinu vam bogova 1922. (ova zbirka zabranjena je a potom iste godine objavljena pod drugim nazivom Kola za spasavanje, međutim i to izdanje biva zabranjeno), Aeroplan bez motora 1925.
Preminuo je u Kačarevu kod Pančeva 1971. godine.