Pretraga
Posetioci zainteresovani za ovaj portfolio posetili su još:
Pavel Đurković
Miloš Šobajić
Milena Obradović
Ivana Ivković
Čedomir Vasić
Marko Murat
Risto Stijović
Marija Dragojlović
Zora Petrović
Irina Subotić
Biografija
Stevan (Steva) Todorović bio je jedan od vodećih nosilaca srpskog romantizma. Bio je ugledan slikar i građanin, svestrana ličnost i inicijator brojnih projekata.
Upisao je studije slikarstva u Beču 1850. godine., da bi kasnije nastavio školovanje u privatnim ateljeima Valdmilera i Karla Rala. Nakon umetničkog formiranja u Beču, nastanio se u Begradu. Postao je član, a uskoro i predsednik Beogradskog pevačkog društva, čiji je član bio i Kornelije Stanković. Angažovao se na osnivanju srpskog diletantskog pozorišta, nastupao i sam kao glumac i sarađivao sa Narodnim pozorištem kao scenograf. Osnovao je prvo gimnastičko društvo gde je svoje učenike podučavao gimnastici i mačevanju za potrebe teatra. Vodio je slikarsku školu kroz koju je prošao veliki broj mladih umetnika. Takođe je napisao i autobiografiju: “Opis mog života od rođenja 1832. godine do moje osamdesetdevete godine”
Na poziv kneza Miloša postao je vaspitač njegovog vanbračnog sina Velimira, što mu je otvorilo mogućnost da putuje po raznim evropskim gradovima. Godine 1864. oženio se Poleksijom, kćerkom Matije Bana, koja je prethodno učila slikarstvo u njegovoj školi. Sa njom je proveo nekoliko meseci u Firenci, gde je u raznim muzejima kopirao slike italijanskih renesansnih umetnika.
Radio je brojne portrete uglednih ljudi i žena iz građanske klase, između ostalih portrete Kornelija Stankovića i Miše Anastasijevića. Među portretima se ističe reprezentativni vojnički portret generala Alimpića. Slikao je, u duhu romantizma, i istorijske kompozicije koje mahom nisu sačuvane do danas. Jedna od retkih preostalih je predstava Smrt Hajduk-Veljka (oko 1860-63). Slikao je i pojedine predstave neobične tematike, poput kompozicije Gimnastičko društvo, a bavio se i oslikavanjem ikonostasa. Oslikao je ikonostase u Topčideru, Idvoru i Opovu. Todorovićeva ikona Vraćanje vida Stefanu Dečanskom je u okviru njegovog opusa redak primer prikazivanja noćnog osvetljenja, što je sredstvo koje su često primenjivali ostali srpski romantičari. Pripisuje mu se da je naslikao prvi čisti pejzaž u modernom srpskom slikarstvu (Manasija, oko 1860).
1867. dobio počasno članstvo u Akademiji umetnosti u Petrogradu. U ratu sa Turcima 1876-1878 bio je slikar i novinski izveštač.
Njegov pokušaj grupisanja i periodizacije srpske umetnosti u publikaciji “Koliko i kakvih živopisnih slika ima u Beogradskim javnim zbirkama” predstavlja značajan doprinos istoriji srpske umetnosti.