Pretraga
Posetioci zainteresovani za ovaj portfolio posetili su još:
Paja Jovanović
Dragan Malešević Tapi
Stojan Aralica
Stojan Ćelić
Biljana Đurđević
Marko Murat
Ljubica Sokić Cuca
Zora Petrović
Nikola Milojević
Đorđe Andrejević Kun
Biografija
Rođen je u Somboru 28. januara 1898. godine u braku advokata Davida Konjovića i Vere (rođ. Vukičević). Jedan je od najznačajnijih predstavnika srpske međuratne umetnosti i jedan od najvažnijih predstavnika kolorizma u srpskom slikarstvu.
1916. završava gimnaziju. Mobilisan je i odlazi u školu rezervnih oficira u Budimpešti.
1919. upisuje se kao vanredni student na prašku Akademiju likovnih umetnosti, prvo kod profesora Loukote, potom kod Vlaha Bukovca.
1920. napušta Akademiju i putuje po Evropi, samostalno se obrazujući po muzejima. Narednih godina će živeti u Pragu i Beču sa suprugom Emom čije je portrete više puta slikao. Inspiriše se slikarstvom Sezana i bečkih ekspresionista i eksperimentiše sa kubizmom. Ovaj period njegovog likovnog stvaralaštva naziva se u literaturi “tamnom fazom” zbog mrke game koja preovlađuje na slikama iz tog vremena.
1924. dolazi u Pariz. Kratko uči u ateljeu Andrea Lota, da bi se ubrzo posvetio proučavanju velikih umetničkih dela prošlosti u pariskim muzejima. Ovo je vreme njegove “neoklasicističke faze” ili faze “klasičnog realizma”, koja je u znaku uticaja Andre Derena i ideje “povratka redu”. Sledi period koji je ispunjen čestim izložbama. Iz ovih godina potiču slike: Ema u kuhinji, Crveni sto i brojne mrtve prirode.
1930. Slike koje su nastale početkom 30-ih godina spadaju u tzv. “plavu fazu”, koja je ime dobila po karakterističnim plavim nijansama koje dominiraju na platnima iz tog perioda. Ovih godina kreće se na relaciji Pariz-Sombor. Za remek-delo ovog perioda smatra se slika Moj atelje.
1932. samostalna izložba u Beogradu, sa predgovorom Morisa Beca.
1933. počinje tzv. “crvena faza”. Ovom periodu pripadaju brojni portreti njegove supruge i kćerke: Ema i Veročka, Ema u bašti i dr. Nastanjuje se u Somboru i slika somborske pejzaže, Pijanu ulicu, Žito.
1941. bio je mobilisan, učestvovao u ratu i proveo nekoliko meseci u koncentracionom logoru.
1945. počinje tzv. “siva faza”. Za ovu fazu karakteristične su slike iz ciklusa “Ljudi”. Slika slike sa socijalnom tematikom i ciklus Konavljana.
1964. vraća se kolorizmu.
1966. u Somboru otvorena galerija Milan Konjović od umetnikovog legata.
1993. Konjović umire.
Članstvo u udruženjima:
Bio je član umetničkih grupa "Oblik" i "Dvanaestorica"
Samostalne izložbe:
Od prve samostalne izložbe u Somboru održane 1926. do 1974. kada je u Galeriji Milan Konjović u Somboru napravljena postavka njegovih dela, Milan Konjović je imao preko stotinu samostalnih izložbi.