U tekstu za katalog Boško Stepanović, istoričar umetnosti, između ostalog je istakao: „Mišićeve slike predstavljaju distorzirane fragmente gradskih predela, one su jedna vrsta metaslika, slike u slici, u kojima  se čistim likovnim finesama razmatra refleksija prirode vizuelonog prikazivanja.  Ideja distorzije možda podsvesno cilja na istorijsko ludilo epohe, ali i  na haotično množenje slika koje su tih godina nagovestile medijske i digitalne revolucije. Ipak, Mišića optičke distorzije ne zanimaju  kao mračna alegorija vremena u kojem živi i stvara, već pre svega kao plastička građa koja otvara prostor za igrarije duha i likovnost samu po sebi.  Pravi pokretači  slike jesu  boja i svetlost,  kao kod impresionista kakav je bio Mone kome je Mišić do danas ostao lojalan. Ovo kaleidoskopsko slikarstvo boje i svetla odlikuje  raznolika faktura boje, fino tkanje poteza, geometrijski crtež, u izvesnom smislu veristička ali još više apstraktna moć forme. To je put kojim se daje polet mašti i postiže određena jednostavnost i ritam kompozicije, ideali kojima su svojevremeno težili neki od naših najvećih slikara - S. Ćelić ili N. Gvozdenović, na primer.“

Zoran Mišić rođen je u Beogradu 3. novembra 1967. godine. Studije slikarstva završio (1993) i magistrirao (1995) na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, u klasi prof. Čedomira Vasića. Postao član Udruženja likovnih umetnika Srbije (1994) i Umetničke grupe Šumadija (2002). Učestvovao u radu više umetničkih kolonija. Njegova dela čuvaju i izlažu Narodni muzej u Beogradu i Muzej rudničko-takovskog kraja u Gornjem Milanovcu. Grupno izlagao na značajnim izložbama više od osamdeset puta od 1990. do 2017. godine. Realizovao jedanaest samostalnih izložbi.

Izložba će trajati do 4. septembra 2018. g.