Publika će prvi put imati priliku da vidi na jednom mestu izbor radova koji reprezentuju njen celokupan opus (enformel slike, slike sa temom ploda, pejzaže, crteže i pastele).  Autor izložbe je istoričarka umetnosti Olivera Vukotić.
„Umetnost Ivanke Živković suštinski odražava njenu ličnost. Životnost, vitalnost, energija, britkost misli i uživanje u lepotama svakodnevice su karakterna svojstva slikarke, koja se mogu prepoznati u zagasitoj, eruptivnoj, utihloj i intenzivnoj boji, snazi poteza, reljefnoj strukturi, nervaturi linearnih zapisa... NJena umetnost se sagledava kao jedinstven, isprepleten tok slika i radova na papiru, o čemu svedoče i podaci da je na prvoj samostalnoj izložbi (1962) izložila slike, a na drugoj (1965) akvarele. Ta vrsta paralelnosti i međusobnog prožimanja je nepobitna tokom svih šest decenija njenog umetničkog delovanja.
Formativni proces stilskog uobličavanja započela je kod Nedeljka Gvozdenovića a njen profesionalni put se vezuje za početke Oktobarskog salona na kojima se beleži njeno prvo izlaganje na kolektivnim izložbama. Opredeljujući se za jedan vid moderne likovne estetike, ona na prvoj samostalnoj izložbi 1962. godine izlaže autentična dela strukturalnog slikarstva, čime odlučno manifestuje svoja ubeđenja te vrste. U daljoj genezi umetničkog rukopisa Živkovićeva se okreće novoj likovnosti bližoj tradicionalnoj estetici, odnosno stabilnom diskurzivnom jeziku plastičkih vrednosti. Odvaja se od poetike enformela i orijentiše ka klasičnom slikarstvu. Iz utvrđenih koordinata, preuzima kružne forme koje se modifikuju u jedinstveni znak-simbol. Idući od materije ka obliku, dolazi do forme ploda koja postaje primarna tema. Uspostavljen kao konstanta, ovaj siže je višedecenijska vizuelna naracija njene umetnosti.
Na razmeđu dva milenijuma, Živkovićeva se u slikarstvu okreće pejzažu u kojem je ostvarila specifičan personalan rukopis. Boraveći u prirodi, interpretira je na platnu bojama svoje mašte. NJena analitička priroda pažljivo je obrađivala svaki deo prizora gde se u realnoj datosti fiksira određeni predeo koji se potom u slici sugestivno utapa u atmosferu željenog štimunga. Pejzažnu fabulu nalazila je boraveći na slikarskim kolonijama širom Srbije.
Uživala je u osobenostima koju nude pojedine discipline i u određenim životnim fazama opredeljivala se upravo za onaj medij koji najizražajnije može da prenese određene likovne zamisli. Od radova na papiru najzastupljeniji su crteži i pasteli, a bavila se i akvarelom. NJen crtački opus može se pratiti od kraja pedesetih godina 20. veka do početka treće decenije ovog veka, a pastel od osamdesetih do sredine druge decenije 21. veka.  Afinitet ka crtežu izrazito je naglašen kod ove pasionirane slikarke koja se celog života paralelno bavila slikarstvom i crtežom, a i sama je govorila da nema slike bez crteža. Orijentisana ka čistoti izraza koji je efektniji što je jednostavniji, od početka se fokusirala na klasičan izvođački postupak i tehniku (tuš, pero i ugalj). NJeni crteži su  energični i ekspresivni, u njima se ogleda prefinjen likovni stil i jedan senzibilan osećaj za liniju kao osnovno ikonografsko sredstvo. Pored ploda, leptiri, bokori, animalni i drugi sadržaji bili su lajtmotiv u crtežima i pastelima. Senzacija je transponovana evokativnim potezima i baš ta raznolikost kroz koju se manifestuje bogatstvo izraza, Ivankinu umetnost čini privlačnom.“ Olivera Vukotić

Ivanka Živković
(Beograd, 1936 – Beograd, 2022)

Završila je Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu 1960. i postdiplomske studije 1962. u klasi profesora Nedeljka Gvozdenovića. Godine 1966. završila je postdiplomske studije konzervacije i restauracije na Institut Royal du patrimoine artistique u Briselu. Krajem 1979. i početkom 1980. na istom institutu bila je na tromesečnom usavršavanju. Bavila se restauracijom i konzervacijom srednjovekovnih spomenika kulture. Na Fakultetu likovnih umetnosti radila je od 1974. kao asistent, vanredni i redovni profesor na predmetu Slikarska tehnologija. Penzionisana je 2002. godine u zvanju redovnog profesora. Na istom fakultetu je dva puta bila prodekan i vršilac dužnosti dekana. Prodekan je bila u periodu: 1979–1981. i 1981–1984, a v. d. dekana od maja do oktobra 1981. godine.
Samostalno je izlagala više puta u Beogradu, zemlji i regionu, kao i u Briselu, Amsterdamu, Milanu, Atini i Meksiko Sitiju. Izlagala je na brojnim kolektivnim izložbama.
Slike, crteži i kopije fresaka nalaze se u muzejskim i privatnim zbirkama u zemlji i inostranstvu. Kao član i rukovodilac ekipe učestvovala je na brojnim konzervatorskim radovima. Dobitnik je značajnih nagrada.  
U zvanju profesora, honorarno je radila na Akademiji lepih umetnosti u Beogradu, od 1996. do 2004. godine.
Bila je član Udruženja likovnih umetnika Srbije i član Društva konzervatora Srbije.

Nagrade:
1964. Nagrada na 4. Jugoslovenskoj likovnoj jeseni, Sombor;
1978. Zlatna medalja za umetnost, Salsomađore Terme, Italija;
1983. Grisia plaketa, Rovinj;
1983. Velika plaketa Univerziteta umetnosti u Beogradu;
1986. Nagrada Zavičajnog muzeja, Rovinj;
2018. Nagrada za crtež na Trijenalu crteža i male plastike, ULUS, Beograd.

Samostalne izložbe:
 
1962. Beograd, Galerija Grafičkog kolektiva, slike;
1965. Beograd, Galerija Grafičkog kolektiva, akvareli;
1966. Brisel, Galerie d’art L’Angle Aigu, akvareli;
1968. Beograd, Galerija Kolarčevog narodnog univerziteta, slike;
Amsterdam, Galerie De Drie Hendricken, slike;
Beograd, Klub protokola, slike;
Beograd, Galerija Doma omladine, slike;
1970. Beograd, Galerija Doma omladine, slike;
1972. Milano, Galleria Accademia, ikone;
1973. Atina, Galleria Artistix, slike;
1975. Beograd, Galerija Kolarčevog univerziteta, slike i crteži;
1986. Beograd, Umetnički paviljon „Cvijeta Zuzorić“, izložba kopija fresaka iz Ramaće;
Beograd, Centar RTB za istraživanje programa i auditorijuma, izložba kopija   
fresaka iz Ramaće;
1987. Velika Plana, ikone iz Krnjeva;
1989. Beograd, Likovna galerija Kulturnog centra, pasteli;
           Galerija Fakulteta likovnih umetnosti, pasteli;
2004. Galerija FLU, Beograd, pasteli;
2007. Beograd, Kafe Moment, slike;
2008. Galerija 107, Zemun, slike;
           Kulturni centar „Laza Kostić“, Sombor, pasteli;
2009. Galerija Beogradske tvrđave, Kalemegdan, crteži;
2009. Likovni salon Doma kulture, Čačak, slike;
2011. Galerija Savremene likovne umetnosti, Niš, pasteli;
2013. Galerija „Čedomir Krstić“, Pirot, pasteli;
2015. Galerija Atrijum Biblioteke grada Beograda, pasteli;
2018. Galerija Haos, Beograd, crteži;
2018. Galerija „Sreten Stojanović“, Prijedor, crteži.

Izlagala je na brojnim kolektivnim izložbama u zemlji i inostranstvu: Beograd  (Oktobarski salon, ULUS-ove izložbe); Kragujevac (Zbirka Narodnog muzeja Kragujevac); Kraljevo (Zbirka Narodnog muzeja Kraljevo, Slikarska kolonija „Magnohrom“, Likovni susreti „Studenica“); Subotica (Likovni susret); Sombor (4. Jugoslovenska likovna jesen; Trijenale jugoslovenskog crteža); Rijeka (Bijenale mladih); Rovinj (Likovna kolonija – Zavičajni muzej); NJujork (22 International Watercolor Biennial, The Brooklyn Museum); Edinburg (Work on Paper).

Radila je kao član i rukovodilac radova i ekipa na konzervatorsko-restauratorskim radovima u mnogim našim manastirima od 1956. do 1992. godine.
Važniji konzervatorski radovi kao član ekipe:

Bela Crkva Karanska 1956, 1957, 1958;
Manastir Mileševa 1957, 1958, 1959, 1960;
Petrova crkva i Sopoćani 1960;
Pećka Patrijaršija 1961, 1963, 1964, 1967, 1968;
Ludberg kapela, Varaždinske toplice 1963, 1964, 1967, 1968;
Lepoglava, Pavlinska crkva 1968-1972;
Manastir Piva 1979;
Manastir Savina 1971-1973.