Vladan Martinović (1954) diplomirao je i doktorirao vajarstvo na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Izlagao je na trinaest samostalnih i učestvovao na velikom broju kolektivnih izložbi i simpozijuma međunarodnog karaktera. Dobitnik je više nagrada i priznanja za svoje  radove. Prisutan na likovnoj sceni više od trideset pet godina, umetnik je stvaralački posvećen vajarskom tretmanu kamena, pre svega mermera, o čemu svedoče brojna ostvarenja u javnom prostoru kao i u privatnim kolekcijama. Prepoznatljiv po radovima u belom mermeru, sa povremenim eksperimentima u domenu terakote, umetnik sada predstavlja nove radove nastale intervencijama na kamenim kockama približnih dimenzija 10x10x10cm kojima je kaldrmisan put kraj manastira Duboki Potok. Istraživanjem ovih unificiranih geometrijskih i polugeometrijskih formi, umetnik otkriva sinergiju univerzalnih naučnih, mitoloških, duhovnih i filozofskih značenja.




Najnovije stvaralačko traganje Vladana Martinovića u sebi sadrži nekoliko simbola: kocku, kvadrat, krug, biser, krst, cvet, put, kamen. Kocka i kvadrat spadaju u takozvane savršene oblike, simbolizuju stabilnost, čvrstinu, postojanost, ali i protivrečno sadejstvo četiri elementa. Neki tumači simboliku kvadrata poistovećuju s mudrošću i moralnim savršenstvom.

(...) Kocke preuzete s površine zemlje na granici su zemaljskog prostora, s jedne strane, i vazdušnog, te stoga i nebeskog, s druge. Put koji je nekad bio popločan Vladanovim kockama, a posebno novi put koji sam popločava umetničkim intervencijama,simbolički predstavljaju dugotrajno putovanje i duhovnu potragu, pomeranje duž ose sopstvene egzistencije, kao i duž ose dva sveta, ovostranog i onostranog. Pravi putnici, po Bodleru, putuju zbog samog putovanja, a na kraju pronalaze sami sebe. Umetnici, onda, to i prikažu, a one kojima se obraćaju pozovu da im se u tom (samo)otkrivanju pridruže.

Zorica Bečanović Nikolić, istoričar i teoretičar književnosti (iz predgovora kataloga)