Razgovor vodi Stevan Vuković, urednik Filmforuma

Reperfomansi Dragane Žarevac
Dragana Žarevac je svoju umetničku karijeru započela performansom „„Flautaum“ u Galeriji Studentskog kulturnog centra u Beogradu, u novembru 1979. godine. Takođe, veliki deo njenog rada u prvoj deceniji njene umetničke karijere se vezuje za upravo Studentski kulturni centar, gde je između ostalog izveden i performans „Nodus Vitae“ u toku Aprilskih susreta 1986. godine. Za potrebe produkcije video rada „Balans“, Studenski kulturni centar je 2019. godine ustupio prostor za ponovno izvođenje i snimanje dva pomenuta performansa u autentičnom prostoru u kome su originalno bili izvođeni, ovog puta da bi bili snimljeni za potrebe novog video rada. Taj novi video rad pod nazivom “Balans (Tri reperformansa)”, snimljen je u produkciji Nezavisnog filmskog centra “Filmart”, i premijerno je bio prikazan na 33. izdanju festivala Les Instants Video u Marseju – jednom od najstarijih i najuglednijih manifestacija video umetnosti u Francuskoj. Trenutno je u postavci izložbe “Prošireno prisustvo – Otelovljeni arhiv” u Legatu Čolakovića u Beogradu, na kojoj se retrospektivno prikazuje opus ove umetnice, tako da će se povesti razgovor i o strukturi te izložbe i načinu na koji se kroz nju reartikulišu performansi od pre više decenija.




"Prema staroegipatskoj mitologiji i simbolici jezika to je stanje kretanja - disanja, od udaha i podizanja u nebo ka kosmičkoj svesti, do izdaha i spuštanja na ravna, kao duhovni sejač u ispuštanju svog semena ponovo u zemlju, tamu podsvesti. Dijagram sinusoide udaha-izdaha-udaha, istovetan ritmu prirode, u radu i životu Dragane Žarevac, predstavlja proces rasvetljavanja i prodiranja u sopstvenu svest i nadsvest sa željom razotkrivanja i emitovanja stvaralačke energije kroz različite stupnjeve govora: telom, pokretom, rečima, glasom, zvukom..." Biljana Tomić u umetničkoj knjizi autorke izloženoj u okviru postavke u Legatu.

"Ako je telo u performansu Žarevac produžetak muzike, video je produžetak/nastavak performansa – performansa sa zvukom, muzičkog performansa i same muzike. Kompozitor Miša Savić 1987. piše da rad Dragane Žarevac „nije ni apsolutna muzika ni samostalna slika: reč je o događaju u međuprostoru muzike, ukočene rastegnute u beskonačnost vremena i slike koja je oživljena jezikom muzike. Ovaj događaj sam po sebi ne govori i eksplicitno ne izražava ništa već omogućuje da u toku njegovog odvijanja prisustvujemo razvlačenju jednog beskrajno kratkog trenutka ili sažetije formulisano, maksimalno koncentrisanoj fikciji“. Slađana Petrović Vareagić, u kustoskom tekstu koji prati aktuelnu izložbu u Legatu.