Naslovna fotografija: Matija Debeljuh, Studija za gubilište

Reč je o još jednom u nizu kustoskih pristupa tokom kojeg se povezuju umetnici koji se nisu poznavali i prepoznaje mogućnost saradnje u daljem radu.

Baveći se preispitivanjem i kreiranjem vremenskih i prostornih odnosa, oboje zapravo pružaju jednu moguću vizuelizaciju narativa tokom procesa nastanka radova. Kako proširiti referencijalne prostore filma, videa i animacije i kada je reč o procesu rada ali i kada je reč o prezentaciji?

Lea Vidaković naglasak stavlja na ljudske likove, njihove odnose i emotivna stanja, dajući prostoru veoma važnu ulogu kada je reč o narativu. Unutrašnji prostor animacije razvija se zajedno sa galerijskim u kojem su lutke i onim u svesti posmatrača u kojem nastaju individualne interpretacije slika.

Animirani triptih Sestre pobuđuje atmosferu tradicionalnih flamanskih slika, gde se sestre zatočene u melahnoliji suočavaju sa prazninom i tugom koja proizilazi zbog one koja nedostaje. Minijatura napuštene sobe, u koju mogu proviriti jedino posetioci izložbe, s obzirom da se sestre pred njom uvek zaustavnjaju i nikada u nju ne ulaze, postaje ključ za čitanje sva tri filma. Anatomija zagrljaja smeštena je u ambijent vojvođanske porodice s početka 19. veka. Prikazuje zagrljaj dva brata, ali ostavlja otvoreno polje za učitavanje emocija, s obzirom da ovaj izdvojeni detalj može biti povezan sa radošću i/ili tugom i samo je jedan segment iz vremenskog mozaika Porodičnih portreta. Posmatrači lako postaju deo naracije u kojoj učestvuju kroz emotivnu aktivnost i duboku introspekciju.

S druge strane Matija Debeljuh Studiju za gubilište gradi kroz niz vizuelnih beležaka koje su nastajale tokom priprema za film, za koji je kao fleksibilni literarni predložak poslužio istoimeni roman Mirka Kovača. Narativ filma postaje mesto susreta u kojem se sažima prošlo, sadašnje i buduće i to kroz likove starca, odraslog muškarca i dečaka, koji zapravo predstavljaju mesto refleksije o protoku vremena, promenama, nostalgiji i sećanju, a sve to u različitim enterijerima koji na simbolički način reprezentuju neki trenutak ili razdoblje u životu protagonista.

Delovi prostorne instalacije povezani su elementima građevinske skele koja kao fizička i simbolička konstrukcija definiše prostor i naglašava strukturu celokupnog ambijenta rada. Pažnja se usmerava na atmosferu i doživljaj samog dela, na načine izlaganja i recepcije kao i na kompleksne odnose savremenog subjekta u medijatiziranom prostoru i vremenu.

Lea Vidaković (1983., Subotica) je multimedijalna umetnica koja radi na području animiranih instalacija i proširenih medija, primenjujući tehniku lutka filma. Završila je studije animacije na HVO Volda University Collage u Norveškoj, a diplomirala na odseku za grafiku i slikarstvo na Akademiji likovnih umjetnosti u Zagrebu, dok je master studije iz oblasti audio-vizuelne umetnosti pohađala na Kraljevskoj akademiji umetnosti, KASK, u Belgiji. Trenutno je doktorant na smeru animacije na Fakultetu za umetnost, dizajn i medije na Nanyang Technological University u Singapuru. NJeno istraživanje u području animiranog filma zasniva se na temi fragmentiranih i drugih alternativnih tipova narativa za animacije i proširene medije pokretnih slika. Izlagala je na brojnim grupnim i samostalnim izložbama, festivalima animiranog filma i konferencijama. Dobitnica je više umetničkih i filmskih nagrada. Član je Hrvatskog društva likovnih umjetnika (HDLU), Saveza udruženja likovnih umetnika Vojvodine (SULUV) i Društva za studije animacije – Society of Animation Studies (SAS). www.leavidakovic.com

Matija Debeljuh (1980., Pula, Hrvatska). Diplomirao je na Umjetničkoj Akademiji u Splitu na odseku za Dizajn vizuelnih komunikacija – video oblikovanje. Predstavljao je Hrvatsku na Bijenalu mladih umetnika Evrope i Mediterana u Atini. Izlagao je na brojnim grupnim i samostalnim izložbama u Puli, Rijeci, Zagrebu, Sarajevu, Skoplju, Torinu, Trstu, Atini, Vilniusu, NJujorku, Briselu…Učestvovao je na Sarajevo Talent Kampusu i Talent Kampusu u okviru Berlinala.Eksperimentalni filmovi i video radovi Debeljuha prikazivani su na međunarodnim festivalima gde su osvojili i značajne nagrade. Godine 2013. sa Brankom Benčić u Vodnjanu otvara Apoteku – prostor za suvremenu umjetnost. Kratka filmografija: K51, La cantina di ferro, Opsesija, Contrada, Grad od čelika, Gubilište. www.matijadebeljuh.hr

Realizaciju izložbe pomogli Grad Beograd-Sekretarijat za kulturu, Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije, Istarska županija i Apoteka-prostor za suvremenu umjetnost.
*Naslovna fotografija: Matija Debeljuh, Studija za gubilište