Izloženi radovi (2017–2019) pružaju sliku o ličnom sagledavanju posmatranih delova ljudskog tela, doživljaju njihove telesnosti i povezanosti s okolinom u kojoj nastaju i žive. Proučavajući određeni deo tela, portret i torzo, u stvari proučavam sâmo telo jer su odnosi, sadržaji, oblici i strukture svakog dela odraz i slika njegove celine. Ovi fragmenti predstavljaju zaokružene likovne celine i, kao takvi, samostalno egzistiraju.
LJudsko telo, uglavnom, ne posmatram sa distance, kao figuru u prostoru, već ga doživljavam kao prostor za sebe. Nadrasta me, zato pokušavam uhvatiti fragmente i, istražujući ih, sagledati bar deo tog neverovatnog kompleksa. Poistovećivanje formata tela odnosno njegovog dela i rada ima za cilj to da nova slika ili crtež postanu prostor novog tela, sadržaj tela prelazi na sliku i slika postaje novo telo. Različiti formati crteža, crnobelih i u boji, prikazuju studiozne analize portreta i razgranate nervature torza, od slojevitih struktura površina i linija do svedenih linijskih arabeski. Belina papira povezuje različite pristupe i tretmane, daje im svetlost što se reflektuje na njihovoj površini i svetlucavost koju epiderma pruža, a ta je belina ujedno i podloga koja objedinjuje sedimentne naslage taloženih podataka što izgrađuju telo fragmenta. Raznovrsnost i mogućnost različite interpretacije jednog prizora zadržava me na posmatranju i proučavanju istog tela duži vremenski period, ali i fokusiranju na određene njegove delove. Bez obzira na to što gledam jedno isto telo ili portret dužim posmatranjem i beleženjem vidljivog otkrivam uvek nove podatke, promenjene odnose površina, ritmova i kolorita.
Sagledavam i doživljavam druga ljudska tela kroz prizmu sopstvenog, ali isto tako proučavanje i sagledavanje tuđih tela akumulira njihova iskustva u moja, odnosno obogaćuje moja saznanja. Rad na likovnom delu zapis je koji ostavlja naše telo putem telesnog, mentalnog i emotivnog odnosa, rukopisom koji je odraz naše osećajnosti. Veza između umetnika i njegovog rada intimna je ispovest jednog bića drugom i obrnuto, mesto gde stvaralac prepoznaje i sagledava deo sebe u procesu stvaranja i oblikovanja dela. U tim retkim trenucima spajanja i poistovećivanja svesni smo sadržajnosti vlastitog bića u delu koje stvaramo, a koje je i samo deo nas.
Jelena Karišik
Jelena Karišik je rođena 1973. godine u Sarajevu. Završila je Fakultet likovnih umetnosti u Beogradu, slikarski odsek, 1997. godine i magistarske studije 2001. godine. Trenutno je na doktorskim umetničkim studijama na istom fakultetu. Radi u zvanju redovnog profesora na Akademiji umjetnosti, Univerzitet u Banjaluci. Član je ULUS-a.
e-mail: jelena.karisik@yahoo.com
Samostalne izložbe:
2017. Unutrašnje strukture, izložba grafika, Galerija Grafički kolektiv, Beograd
2017. Kolorističke strukture, izložba grafika, Galerija Narodne skupštine RS, Banjaluka
2016. Unutrašnje strukture, izložba grafika, Mali likovni salon, Kulturni centar,
Novi Sad
2016. Sadržaji, izložba crteža i radova na papiru, Mala galerija ULUA, Aranđelovac
2013/14.Slike i grafike, Muzej Kozare, Prijedor
2012. Grafike, Galerija Grafički kolektiv, Beograd
2011. Izložba slika i grafika, Kulturni centar Banski dvor, Banjaluka
2011. Grafike, Galerija Sveti Ante, Sarajevo
2007. Crteži, Galerija Narodne skupštine Republike Srpske, Banjaluka
2006. Izložba slika, Galerija SULUJ, Beograd
2002. Izložba slika i crteža, Galerija Novi Hram, Sarajevo
2001. Izložba slika i crteža, Galerija FLU, Beograd
Izlagala je na više kolektivnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Dobitnik je nagrade Zlatna igla za najbolju grafiku na Prolećnoj izložbi ULUS-a, Beograd (2011), nagrade Talent za slikarstvo, Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu (1997) i Velike nagrade Beta i Rista Vukanović, za slikarstvo, Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu (1997).