Kira Stankovski, koji je preminuo prošle godine, bio je jedan od retkih autentičnih klasičnih slikara pejzažista. Diplomirao je na Pedagoškoj akademiji u Skoplju. Izlagao je  na nekoliko samostalnih i brojnim grupnim izložbama u regionu i inostranstvu. Izložbu od petnaestak slikarskih radova iz autorove zaostavštine koji oslikavaju motive Balkanskog juga i njegove rodne Makedonije, galerija posthumno priređuje ne samo kao omaž darovitom umetniku, već i kao dugogodišnjem  saradniku i izlagaču  Prodajne galerije „Beograd“.

                         
Osovinu Kirinog dela čini minuciozno oslikavanje predela njegove rodne Makedonije i sela Otošnice. Ova jedinstvena topografija ostaje samo pretekst za jednu od najuzbudljivijih instinktivnih, više nego naučnih, opservacija i razrada prirodnog svetla i svih njegovih raskošnih manifestacija u istoriji novijeg pejzažnog slikarstva. Izmeštanje pogleda u okviru jedinstvene topografije mesta i njenog „slikarskog zemljopisa“ jednovremeno je opisala dugi put ove neumorne potrage za jedinstvenim kvalitetom bojenog svetla i istinske radosti življenja koju ono emanira.

Od dela koja su se godinama nalazila u postavkama ove galerije, do kojih više nismo mogli da dođemo, a koja ostaju paradigmatična za moguću definiciju Kirinog opusa i ličnosti, izdvojila bih sliku „Staro gumno“, nastalu u poslednjim godinama slikarevog života. Ona je možda najbolje odredila opseg ovog pejzaža građenog na iskustvima plenerizma i impresionizma, topografiju sa diskretno nagoveštenim tragovima čovekovog prisustva, dočaralo nam Mileovsko biće slike kao biće zemlje, magiju njenog putenog svetla i jednako ubedljivo izjednačilo ovu antropološku sa kosmološkom vizijom jednog univerzalnog predela.

Jelena Krivokapić, istoričar umetnosti (iz predgovora kataloga)