Naime, tokom služenja vojnog roka u Nišu, umetnik Dušan Mandić je napravio seriju likovnih  intervencija na razglednicama, krstovima i pismima. Kako sam navodi „reč je o umetnikovoj i umetničkoj analizi društvene situacije i ideološkog aparatusa –  Jugoslovenske narodne armije. Tada se subjekat izmešta iz pozicije prividne kontrole i uticaja nad okolnostima sopstvenog života u poziciju u kojoj u uniformi predstavlja samo jedan šraf u mehanizmu državne totalitarne mašine.“

Mateja Podlesnik, kustoskinja izložbe


Još tokom studija, Dušan Mandić se posvetio pitanjima i problemima iz istorije savremene umetnosti i to artikulisao s jedne strane kroz slikarstvo, video i štampu, a s druge strane kroz teoretska proučavanja odnosa između umetnosti, politike i ideologije. On je prvi umetnik u Sloveniji koji je preneo umetnost grafita sa ulice u galeriju. Kao jedan od najistaknutijih ideologa subkulturne scene u Ljubljani, posebno kada je reč o vizuelnoj umetnosti, ostavio je neizbrisiv trag osamdesetih godina u okviru neo-avangardnih pokreta. Važna je njegova uloga u formiranju grupe IRWIN 1983. godine; Mandić je najstariji i najiskusniji član grupe, koji ima i lični umetnički integritet (pre osnivanja grupe imao je 15 samostalnih i 35 grupnih izložbi u tadašnjoj Jugoslaviji, Italiji, Španiji, Austriji).

Dušan Mandić je rođen u Ljubljani 27. juna 1954. godine. Diplomirao je 1979. na odseku za slikarstvo na Akademiji likovnih umetnosti u Ljubljani. Bio je član slovenačkog udruženja likovnih umetnika kao i Udruženja likovnih umetnika Jugoslavije. Od 1980. do 1982. godine bio je urednik Škuc galerije, a između 1983. i 1985. bio je ko-urednik Škuc galerije. Bio je jedan od osnivača grupe Irvin i osnivački član NSK kolektiva.
U saradnji sa Mesnom galerijom iz Ljubljane.