Umetnička kolaborativna grupa Dim Tim, koju čine Danijela Mršulja Vasić i Milenko Vasić, svoj opus gradi na preuzimanju, repertorisanju i kritičkoj interpretaciji dela istorijskih avangardi. Ova grupa kreirala je tako čitavu seriju radova koncipiranih na različitim konstruktivističkim premisama i jednostavnoj formi kocke – utopijskom i operativnom modulu, vektoru utopijske arhitekture i strukturi predočenoj u javnom prostoru galerije. U formalnom smislu ciklus radova koji figurira pod jedinstvenim nazivom Metamorfoze, po kazivanju samih autora „kreće se od neogeometrijske apstrakcije ka formi i nazad“. U konceptualnom smislu on korespondira sa onim tradicijama mišljenja i umetničkim praksama koje se bave projekcijom priželjkivanih/destabilizujućih civilizacijskih tekovina, idejom progresa ili destrukcije, a u kontekstu nasleđenih humanističkih ideja od vremena prosvetiteljstva do danas.

Sasvim specifična pojava na domaćoj likovnoj sceni, Dim Tim koji zajednički izlaže od 2012.godine, jednovremeno i nepretenciozno nastupa iz pozicije savremenih istraživača, hroničara ili kolekcionara čitavog jednog korpusa nasleđenih ideja o humanitetu i društvenim utopijama. Od modela rusoovskog „društvenog ugovora“ projektovanog na život pojedinca i njegov kolektivitet, nauku iz vremena prosvetiteljstva, do utopijskih gestova svakodnevice, nauka nasleđenih iz vremena istorijskih avangardi i njihovih programskih kreda, a sada intuitivno, ili i sistemski integrisanih u habitus i emancipatorsko delovanje savremenog čoveka.

Najbliže određenje za formalne uzore Dim Tima i moguću plastičku aproprijaciju elemenata je umetnost međuratne avangarde kao što su futurizam, kubo-futurizam, kubizam, konstruktivizam, suprematizam ili interdisciplinarna komunikacija aktera i dela delotvorno organizovanih oko institucije Bauhausa. U tom smislu, ključ za razumevanje i rekonstrukciju čitavih mreža utopijske arhitekture i militarističkih postrojbi predočenih u formi modularnog platna dimenzija 100 x 50 cm i grupisanih u forme diptiha i triptiha, crteža, zidnih asamblaža i ready-made objekata – postaju formativna uloga kocke i kvadrata, najmanjeg zajedničkog sadržaoca i kritičke okosnice, plastičkog i konceptualnog nosioca novog „društvenog ugovora“ i instalacije posebno kreirane za prostor Galerije „Beograd“. Jelena Krivokapić, istoričar umetnosti (iz predgovora kataloga)