Živković se beogradskoj publici već predstavio, izložbom u Kući legata, ali nije do sada izlagao u našoj Velikoj galeriji.

Seriju radova u ovoj postavci, vrlo simboličkog naziva, čine slike i grafike interesantnog artističkog rukopisa punog simbolizma i citata. Autor se osvrće na različite društvene okolnosti iz emocionalne, intelektualne, etičke i estetske potrebe za nekom vrstom reakcije na aktuelne događaje u sistemu prepunom mana i nedoslednosti.
Koristeći se oprobanim umetničkim metodama vizuelizuje svoje impresije na veoma efektan način. Sa jedne strane tu su citati istorije umetnosti, slike rađene po uzoru na neka zvučna imena poput Van Goga (Ljudi koji piju aflatoksin prema slici Ljudi koji jedu krompir), gde se, kako autor ističe, eksplicitno preuveličava stvarnost navodeći na smeliji odnos prema njenim apsurdnim pojavama. Tu su i veoma efekte digitalne grafike komponavane korišćenjem dobro oprobane tehnike u avangardi, tehnike montaže, a koje vrlo jasno stavljaju pred posmatrača viđenje aktuelnih problema, kroz prizmu bolne satire.

Upotrebom nadrealnih elemenata za isticanje iracionalnosti savremenog društva, Živković kritičkim tretiranjem ozbiljnih tema sredstvima ironije, apsurda, groteske i humora, pokušava da se suoči sa problemima poput konzumerizma, komformizma, religijske indoktrinacije, zagađenja, istrebljenja vrsta, socijalne inertnosti, anksioznosti... Kako navodi dr Vladimir Dimovski, kolorit ovih slika je veoma zasićen, gotovo ekranski i zapravo predstavlja prelazak sa vizuelne na kulturu ekrana, jer Živkovićevo polje interesovanja i jesu mediji, koji doprinose aktuelnoj situaciji obojenim prenošenjem događaja, ali i sadržajima koji su sve prisutniji poput nasilja i pornografije plasiranim kroz nove formate rijaliti programa.