Hibridnost
Tema ovog izdanja Alinejinog video kursa savremene umetnosti biće medijski i stilski hibridi, kao i ukrštanja semantičkih sistema i režima predstavljanja u savremenoj umetnosti. Oni uglavnom nastaju iz želje metnika da proizvedu neki odmak od toga što je od njih i od njihovog rada unapred očekivano i što je već podrazumevano, kao i toga što se putem dominantnih paradigmi nalaže autorima da bi njihovi radovi bili jasno čitljivi, te i uklopivi u standardne klasifikacije kojema se u znatnoj meri olakšavaju njihova tumačenja, ali se i limitiraju njihov uticaj. Pa ipak, nekada svojstveni uglavnom samo avangardnim, pa neoavangardnim pravcima, koji su se suprotstavljali akademskim stilovima i modernističkom medijskom čistunstvu, danas su postupci hibridizacije opšteprisutni u umetničkim praksama čiji rezultati postaju delom muzejskih zbirki i predmetom istorijskih tumačenja. Pitanje je onda kako se prema njima postaviti, i kako ih kontekstualizovati?


Video dokumentacija izložbi savremene umetnosti koristi se kao materijal čijom interpretacijom se mapiraju postupci i mediji, strategije i koncepti, kao i odnosi i pozicije relevatni za razumevanje aktuelne produkcije na međunarodnoj umetničkoj sceni. Kroz niz tematskih profilisanih prezentacija izdvojaju se i analiziraju uglavnom oni aspekti umetničkih projekata koji preispituju stereotipne načine prikazivanja i konvencionalno prihvaćene vrste medijacije umetnosti, i podstiču rasprave o načinima na koje se putem izložbi može podsticati formiranje aktivnog i kritičkog stava publike spram kulture u kojoj žive.

U okviru ovog ciklusa do sada su obrađene sledeće teme: prostorna specificnost, remedijacija, performativnost, referencijalnost, relacioni karakter, (pseudo)dokumentarnost i procesualnost. Nakon ove epizode biće diskutovani još i participativnost (26. decembra) i društvena angažovanost (23. januara).