ALEKSANDAR M. LUKIĆ, (1964, Sremska Mitrovica), član UPIDIV-a od 2008, i ULUPUDS-a od 2018, primenjeno slikarstvo-vitraž. Bavi se umetničkim i pri- menjenim radom predmeta u staklu formiranom u peći i u tehnici vitraža. Do sada realizovao 18 samostalnih izložbi, između ostalih: Smitsonian asocijacija (Smithsonian Associates), Vašington, SAD, 2016, Srpski kulturni centar Pula, 2017, Američki kutak Subotica 2017, Galerija Forma,Novi Sad, 2010, Narodni Muzej Pančevo 2014, Gradski Muzej Subotica, 2014, Narodni Muzej Užice, 2015, Galerija centra zakulturu Gradac, Raška 2016, Gradska kuća Subotica, 2018, Galerija Lazar Vozarević, Sremska Mitrovica, 2018...

Kolektivne izložbe:

Novi Sad 2007, 2008, 2009, 2011, 2014, 2016, Suδotica 2008, 2009, Gornji Milanovac 2010, 2015, 2016, 2017, 2018, Beograd 2013, 2014, 2016, 2018, Pančevo 2014, Oplenac 2014, 2015, 2016, 2017, Andrićgrad 2015, 2016, 2017.

Sa Milankom Berberović i Ružicom Ristić autor je staklenog nakita za modnu reviju održanu u Etnografskom Muzeju u Beogradu 2015, u Trebinju, Republika Srpska, 2015. i revije u gradu Rešice (Resita) u Rumuniji 2014. Radovi galerijskog formata na laze se u privatnim zbirkama u Srδiji, SAD, Kanadi, Švajcarskoj, Italiji, Francuskoj, Australiji, Nemačkoj, Austriji, Mađarskoj, Makedoniji, Sloveniji i Republici Srpskoj.

Izvedeni radovi na objektima sakralne i profane arhitekture: Hram Svetog proroka Ilije, Palić, Hram Svete trojice Teslić, Republika Srpska, Hram Svetog Stefana Lazarevića, Bačka Topola, Restoran Klasik, Sojzah (Seuzach), Švajcarska, Hotel Palić Risort, snek bar Idila Beograd, privatni objekti u Subotici, Novom Sadu, Beogradu, Paliću, Tekiji, Požarevcu, Vrnjačkoj Banji, Zemunu, Skoplju Makedonija, okolina Svetog Stefana Crna Gora...
U monografiji Creative Glass, autora Danijele Kračun i Čarlsa Mek Fadena (Danijela Kracun and Charles McFaden), našao se 2010. godine među 108 umetnika iz čitavog sveta koji koriste staklo kao materijal u svom umetničkom izražavanju. Knjigu je izdao Schif ferPublishing LTD, USA, a Aleksandru M. Lukiću su posve ćene čak tri starnice.
U Atlasu likovnih i primenjenih umetnika i dizajnera Srbije – 21. vek, autora Slobodana i Sofije Maldini Lancoš 2014. godine, uvršten je među 400 srpskih stvaralaca iz ovih oblasti. U autorskom izdanju kataloga Vitraži i fuzionisano staklo (na 116 strana, sa 625 kolor fotografija), prezentovani su radovi nastali do 2013. godine. Katalog je uvršten u biblioteku Muzeja stakla Korning u Njujorku (The Corning Museum of Glass).
Živi i stvara u Subotici

UMEĆE STAKLENOG ŽARA

Ova izložba posvećena je stvaralački plodnom ciklusu tehnoloških mogućnosti u istraživanju stakla, u tri različite etape i forme izrade, po- čev od vitraža – drevne hramovne umetnosti primenjene namene, do objekata i predmeta sve- tovne dekoracije – zatim, višeslojnog ispitivanja stakla i njegovih dometa u smislu vajarsko- umetničkog oblikovanja različitih formi.  I kako se to kod nas najčešće događa, radovi Aleksandra M. Lukića, najpre su fascinirali svet, a potom, posrednim putem, nakon što je delo ovog umetnika 2010. godine uvršteno među radove 108 autora iz sveta koji se bave umetničkim istraživanjem i primenom novih tehnologija, prema izboru dvoje američkih istoričara umetnosti – Danijele Kračun i Čarlsa Mek Fadena, u raskošno štampanoj publikaciji Creative Glass, Lukićevim radovima posvećene su čak 3 stranice, a u konkurenciji od 600 svetski poznatih galerija, ime našeg umetnika obeleženo je statusom „najpopularniji“. Nešto slično dogodilo se i sedam godina kasnije, nakon izložbe troje srpskih autora, u Galeriji Smitsonian Instituta u Vašingtonu, gde je Aleksandar M. Lukić izložio 20-ak primeraka nakita u staklu i pozlati – i pot puno neočekivano – zadivio ljubitelje i ove grane primenjene umetnosti i to u gradu veoma probirljivih poznavalaca izrade kvalitetnog nakita…
Ukupno stvaralaštvo Aleksandra M. Lukića moglo bi da se svrsta u 10-ak različitih ciklusa prema nameni i formi, ali vitraž ostaje intuitivni credo za građenje novih ideja, prevashodno umetničkog karaktera, postepeno ga udaljavajući od za natskih veština rukovanja lemilicom i kala-jem, prioritetnih u postupku izrade vitraža, iako je ovom tehnikom ukrašeno tri objekata pravoslavne hramovne arhitekture u Srbiji i Republici Srpskoj, a nekoliko desetina metara u vi tra žu, ukrašavaju turističke objekte u hotelima Srbije i Švajcarske.
U ciklusu radova pod nazivom: Prozori, Lukić prikazuje vitraž potpuno nesputane geometrijske forme, sa nekom vrstom apliciranih detalja staklenih komada nađenih na svakom mestu oko nas – koji nastaju u procesu prethodnog i naknad- nog topljenja do izvesne tačke – kada temperatu ra počinje da menja formu. Lukić je majstor koji lako zaustavlja dejstvo moćne, užarene peći, ostavljajući prostor za modelovanje prema unapred viđenom obliku i tako, istovremeno, utiče na formiranje „ekološke“ svesti ove civilizacije, dajući joj šansu da svojim trajanjem, preživi epo hu stvarnosti formirane za kratko. Ciklus Na talasu vetra pripada Lukićevim sta- rijim radovima čisto vajarskih formi, a radovi su nastali u stvaralačkoj fazi Igra staklenih perli I, II i III – prema Heseovskoj priči, u kon- trastu boja i okvira, na staklenim površinama u cik-cak ritmu, raspoređenih u više polja...Tako usaglašeni ritam se postiže minucioznim procesom obrade staklene povrsine unutar kalajnih ivica čime predmet stiče strukturalnu prozračnost koja pokretom izaziva treperenje, odnosno – talasanje površine vitraža. Tom periodu i načinu izrade pripada i monumentalni primerak primenjene umetnosti – detalji u restoranu Klasik u Sojcahu, u Švajcarskoj, kao i detalji ukrasa nekoliko privatnih rezidencija u Beogradu, Požegi, Subotici, hotelu Palić i drugim objektima... Slede ciklusi Vojvodina, Susretanja, Ritam (1–2), Svemir, Vaseljena, Tajne, Nokturna (1–2), Gracija, Metamorfoza...
U predmetima dekorativne i upotrebne namene, najčešće zastupljeni motiv je vinova loza, na brojnim pregradnim zidovima, delovima krovnih prozora, najčešće prikazivan na kandilima, lampama i kao ukrasi na staklenim površinama stolova i vitrina, i drugi motivi floralnog sveta... Ideja o recikliranom, pa fuzionisanom staklu, uticala je na stvaranje predmeta pune plastike, kombinovano isprepletanih reljefa i zaobljenih detalja, koji su pomogli rađanju vajarskih radova – ciklus pod nazivom: Strings, Svetosavski kod, kao i radovi nastali poslednjih nekoliko godina, sledećih naziva: Crveno vino (1–3), Voda (1–6), Bistra voda (1–4), Sveta voda Drina, Pirg (1–2)... Ova izložba je moja decenijska podrška široko otvorenom putu kojim prolazi Aleksandar M. Lukić.
Novi Sad, 5. jun 2018. Slavica Vinčić, istoričar umetnosti