Umetnikova supruga Mirjana, uručila je sliku direktorki Narodnog muzeja Bojani Borić Brešković. Uz reči posebne zahvalnosti, direktorka Narodnog muzeja je podsetila da su, Omčikusa prema vlastitom svedočenju, u ličnom i profesionalnom formiranju obeležile posete izložbama Italijanskog portreta kroz vekove (1938) i Izložbi francuske umetnosti XIX veka (1939) koje je kao dete imao priliku da vidi u Narodnom muzeju, tada pod nazivom Muzej kneza Pavla. Gestom poklanjanja slike Ruševine Zadra Narodnom muzeju, Omčikus zaokružuje svoj umetnički put. 

Direktorka Narodnog muzeja je kazala da će slika dobiti mesto u stalnoj muzejskoj postavci, nastavljajući trajanje u javnoj svferi kulturnog života Beograda.

Dr Lidija Merenik je govorila i značaju Omčikusove rane, beogradske faze u okviru koje je nastala i slika Ruševine Zadra. Te 1947. godine sedmoro darovitih i smelih studenata Petar Omčikus, Kosara Bokšan,  Mića Popović, Vera Božičković, Bata Mihailović, LJubinka Jovanović i Mileta Andrejević  odlazi na višemesečni boravak u Zadar, slikajući mimo snažnih smernica sa Akademije o slikanju u okvirima socijalnog realizma.  Lidija Merenik je nastojala da kontekstualizuje i revalorizuje značaj čuvene „Zadarske grupe“, određujući  adekvatno mesto i značaj rada mladog Petra Omčikusa pre konačnog odlaska u Pariz.

Ješa Denegri je dao jezgrovit osvrt na umetničko traganje i izražajno istraživanje tokom narednioh decenija stvaranja, tokom kojih Petar Omčikus živi i radi u Parizu, kao i o recentnim radovima nastalim po povratku u Beograd.

Prijatelj i kolekcionar, košarkaški trener, Duško Vujošević, doneo je dodatnu perspektivu i pogled na Omčikusov opus. Uz snažnu ličnu notu, prijatelja, ljubitelja umetnosti i pasionranog kolekcionara, zaokružen je razgovor o plodnom umetničkom stvaralaštvu Petra Omčikusa.