Ana Bešlić (salaš Šara Pustara kod Bajmoka, 16.marta 1912. - Beograd, 28. januar 2008.) je bila vajarka iz Srbije, rodom iz obitelji Hrvata iz Bačke u autonomnoj pokrajini Vojvodini.

Rodila se na salašu Šara Pustara koji se nalazi kod bačkog gradića Bajmoka, koji se u to vrieme nalazio u južnoj Ugarskoj, nedaleko od upravne granice sa Hrvatskom, u Austro-Ugarskoj.

Bila je jendom od najvažnijih predstavnica savremenog vajarstva  u Jugoslaviji i Srbiji. Pripadala je grupi umetnika koji su od '50-ih postali istaknuti u umetničkim krugovima po svojoj vajarskoj  radoznalosti i pristupu koji je bio izvan strujanja, čime su bili začetnici promene stila u jugoslavenskom vajarstvu. Ipak, uprkos tome, Ana Bešlić se bila usmerila na izradu spomenika.

Školovala se u Zagrebu, Grazu i Beču, a svoje umetničko znanje je razvila za školovanja na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu 1949..

Deo svojih radova je poklonila gradu Subotici (poprsje Blaška Rajića).

Zadnje godine svog života je provela u Beogradu, gdje je i umrla 2008..

Najpoznatije njene skulpture su Plamen, Majka i dete, Talija, Slomljena krila (često fotografirane palićke lokacije), Majka i sin, Podravkin petao, Tina Turner, Blaško Rajić i ostale