U oba slučaja porivi za beleženje prizora, scena i likova ljudi su lični i intimni, bez težnje da se time izrazi neka velika autorska ideja. Fotografija tu služi kao dokument dijaloških situacija, a ne sredstvo iskazivanja svojevrsnog estetskog kodeksa i prosto ima za cilj da fiksira intezitet nekih životnih momenata koje autor želi  da u kreativnoj formi podeli sa drugima i to svojim neposrednim okruženjem i publikom.