Pretraga
Posetioci zainteresovani za ovaj portfolio posetili su još:
Milanko Mandić
Milenko Vasić
Milan Marinković Cile
Ljiljana Drezga
Dado Đurić
Predrag Milosavljević Peđa
Marko Murat
Boža Ilić
Magdalena Miočinović Andrić
Đorđe Andrejević Kun
Bojana Burić o reljefima Nikole Vukosavljevića
Autor: Bojana Burić
Kada rafinovano crtačko iskustvo pređe prag medijske pretpostavke i uroni u oblast šireg značenja konturisane forme, izvan dvodimenzionalne ravni, tada je moguće očekivati tihu monumentalizaciju gesta, kakav je slučaj u novijim reljefima Nikole Vukosavljevića. Serija ovih reljefa u bronzi doživljavaju se kao listovi velikog atlasa ptica, insekata, riba, gmizavaca... Darvinovskom temeljitošću, ali zen konciznošću, bez naturalizma i deskripcije, "alhemijskim" procesom livenja, stvarani su listovi ovog Bronzanog atlasa kao dragocenog zbornika opservacija fiziologije i anatomije sitnijih predstavnika faune koji svedoče o permanentnom traženju i pronalaženju plastičnih vrednosti u elementarnim prirodnim formama. Suma tih vizuelnih zaključaka rezultirala je sintetičkim iskazom koji nas svojom lapidarnošću izaziva na razmišljanja o svom nastanku. Od gledaoca se traži skoro kontemplacija do jednog predstanja u nastanku gesta, u očekivanju početka toka linije, ostvarene kao perom ili četkom do trenutka koncentracije potrebne za istrajavanje neprekidnog toka poteza kroz čvrst materijal. To pobuđuje pamćenje profila alatke kojom se ostvaruje trag u negativu, a koje nosi dovoljnost energizovanog toka pobuđenog iz materijala u kome se ostvaruje neka trodimenzionalnost.
Vukosavljevićevi crtački "kalupi" jesu sredstvo za ostvarenje crtačkog traga u jednom dahu, koji se istovremeno trodimenzionalizuje. Ta Vukosavljevićeva demarkaciona linija na kojoj crtež postaje reljef izazivajući ispupčenja na ravni ploče postaje srećni susret tanjih, debljih račvastih tačkastih tragova koji iznenada ali logično sklapaju predstave malih bića, njihovog gustog, sjajnog perja, rožnatog nokta ili kljuna, hitinskog omotača tananog skeleta ili srebrnaste krljušti. Pojava tih malih bića na površini bronze nastaje spregom biologističkih saznanja i tehnologijom livenja skulpture. Negativi Vukosavljevićevih ploča su svet arabeske, a pozitiv preobražaj "lutke" u konačnu jedinku odredene vrste. Dinamička kompozicija ovih reljefa uspostavljena je neodoljivim tvoriteljskim nagonom kojim se kljun, pa glava ptice pojavljuju kroz ljusku jajeta, pa se tako i na zgusnutoj materiji bronzane ploče pomaljaju, preobražavajući se iz tvrdoće ploče u predstavu, u prodor bića na svetlost.... Uvek dobro pronađeno mesto za lociranje jedinki na takvoj površini ubedljivo opravdava onu količinu mase bronze koja čuva ovaj dragoceno predstavljeni prizor.
Najnoviji crteži Nikole Vukosavljevića ukazuju na promene koje se dešavaju u odnosu same podloge njegovog crteža ili reljefa i centralnog motiva. Učestalim potezima, ponavljanjem fragmenata ptičjeg tela, od elemenata faune, Vukosavljević stvara floru svog crtačkog sveta kojim se sklapa složena skulptura novog prizora. U dosadašnjim radovima-reljefima podloga je opstajala kao količina autentične materije sa svojom prirodnom bojom i memorijom. To priziva u svest jedan paleontološki ritual kojim umetnik iz livničkog peska otkopava fosil. Zgušnjavanjem događaja u samoj podlozi Vukosavljević pokušava da u paučinastu mrežu svojih poteza uhvati vreme i kontroliše patinu.
Bojana Burić
Datum objavljivanja: