Pretraga
Posetioci zainteresovani za ovaj portfolio posetili su još:
Pavel Đurković
Željko Đurović
Ljiljana Drezga
Ljubinka Jovanović-Mihajlović
Stojan Aralica
Stojan Ćelić
Biljana Đurđević
Nikola Milojević
Ljubica Sokić Cuca
Zora Petrović
Miloš Bajić
„...Zadržavajući svoju impulsivnost, sposobnost brze improvizacije, a to su osobine iz umetnikovog ekspresionističkog perioda, Bajićeva prva apstraktna platna, pokazana na izložbama decembarske grupe, bila su međutim, u karakteru monohromne analize-mozaika sitnih oblika koji se plamsavo kreću u prostoru zasićenom materijom. Te njegove osobine prepoznajemo i kasnije, u svežim, čistim kolorističkim skladovima; ali se u njima izmenila psihologija njegove forme: umesto dubokog nemira, ona zrači lakoćom, vedrinom, prolećnim optimizmom. Figurativno govoreći, munkovsku dramsku melodiju smenila je difijevska lirska melodija. Njegova nova platna ponovo otkrivaju izvestan nemir, unutarnju napetost sugerisanu sukobom crnog i crvenog, tamnog i metalno zelenog; u uznemirenoj tamnoj gami zazvuči čista boja kao vrhunac dramskog konflikta koji u gledaoca ponovo unosi patnju, bol, borbu. Zbog toga ta platna imaju unutrašnju težinu koju su imali i prva Bajićeva ekpresionistička platna; u stvari u pitanju je apstraktni ekspresionizam, čija su etička i emocionalna svojstva osetno naglašena. Ukazujući na njih, ukazujemo i na činjenicu da je Bajićev slikarski postupak saobražen ideji....Bajiću se ne može poreći da je apstraktan slikar bio onda kad su bezmalo svi bili protiv apstraktnog slikarstva; kasnije kada su mnogi postali apstraktni-on je ostao u senci. Nezasluženo, jer ako se u jednoj sredini traže počeci jednog pokreta i istražuje genealogija jedne umetničke porodice-njegovo ime ne može se mimoići: volens nolens, on je u svojoj generaciji, prvi apstraktni slikar...“
Miodrag B.Protić, Srpsko slikarstvo XX veka, Beograd, 1970.
Datum objavljivanja: