Umetnik

Ju­go­slav Ocokoljić (1951)

Prati umetnika

Pretraga

„Slike J.Ocokoljića“

Izložba slika Jugoslava Ocokoljića, već svojim nazivom „Sozercanje ikone“ nagoveštava način razrešavanja religioznih i estetskih tema ikone i tumačenje pojedinih elemenata, nastojeći da ikonu približi savremenom čoveku. Dvodimenzionalna slika oduvek je imala za cilj da predstavi suštinu bića i stvari, a ne da isključivo pobudi vizuelni doživljaj. Borba između prikaza dvodimenzionalne suštine i trodimenzionalnog iluzionizma, dovela je do mentalnog rascepa u društvu u kome živimo, a njegov saznajni svet svela na informativnu činjenicu. Prisutno neprepoznavanje, pa tako i otuđenje od ikone, nagnalo je Jugoslava, da na svojim slikama, tumačenjem pojedinih elemenata ikone, objasni scene iz jevanđelja i hristološku poruku.

Sozercanje je reč koja se odnosi na sagledavanje tajne i umno viđenje ikone i stoga posredstvom materijalne i opipljive ikone, čulno udubljivanje u Božije prikrivene poruke. Jugoslav nastoji da kombinovanjem dvodimenzionalnog esencijalnog prikaza i trodimenzionalne vizuelnosti približi današnjem čoveku suštinu ikone kao i njenu svrhu i važnost.

Duhovni svet je bio predmet želje i interesovanja čoveka od njegovog nastanka do sadašnjeg vremena. Pojavom novih medija i umetnost se preobražava, iako njena suština uvek ostaje ista: želja da se iskaže unutrašnje, napor da se prikaže uzvišeno i približi podobiju i liku Stvoritelja.

Žrtva je neophodna, raspet je Sin Božiji, kao što je i čovek raspet unutar sebe. Čovek mora prepoznati ljubav Gospoda prema ljudima, kao što je i ljubav majke prema detetu. On mora sozercati dobrotoljublje za druge kao što ga ište od drugih za sebe. Ovi činioci hrišćanske vere ispunjavaju slike Jugoslava Ocokoljića i predstavljeni su kroz elemente stradanja, uspinjanja, vere i obnove. Istina je jedna, a mogućnosti njenog sagledavanja neiscrpne.

Datum objavljivanja: