Pretraga

"Kinesko slikarstvo je najčešće povezuje sa mirnim pejsažima, meditativnim scenama i egzotičnim slikama cveća i životinja. U kineskom slikarstvu nema mnogo pokušaja da se istraže i moderni pejsaži manjih i većih gradova. U svom radu, od diplomiranja na Fakultetu primenjenih umetnosti u Hong Kongu, pokušavala sam da se nosim sa izazovima tradicionalnih tema kineskog slikarstva. To je nastalo kao rezultat unutrašnjeg nagona deteta iz Hong Konga.



Noćni život grada je jedan od aspekata mojih slikarskih sučeljavanja, gde igra crnog i belog treba da promeni tradicionalne uloge na kineskim slikama. U tom periodu, penjala sam se na mostove, nadvožnjake i zgrade u želji da zabeležim užurbanost gradskog života u perspektivi svojstvenoj klasičnom kineskom slikarstvu, koja je gotovo uvek prisutna na mojim radovima. Povremeno sam napuštala sive i birala narandžasto-crvene tonove opeke, često se opredeljujući za relativno velike formate radova.



Bilo je perioda (sredinom 80-tih) kada sam koristila „suvu“ četku i brze poteze da naglasim lepotu starih gradova ugrađenih u moderne, ponekad se odvajajući od tradicionalne kineske perspektive. Sledeći glavnu temu ove izložbe, imam veliko zadovoljstvo da izložim svoje radove o Đavoljoj varoši koja se nalazi u Srbiji blizu Kuršumlije, takođe rađenih sredinom 80-tih. 



Tokom 90-tih i početkom 2000-tih uživala sam predstavljajući umanjene gradske vizure i počela sam da istražujem refleksiju noćnog svetla u vodama oko Hong Konga. U ovom periodu, prvi put sam eksperimentisala sa unošenjem „kineskog kolaža“ u svoje slike, više kao deo kineske tehnike uramljivanja* slika, nego radi same slike. Tokom kasnih 2000-tih, ugradila sam ovu tehniku u sastav slike, bilo radi naglašavanja teksture same slike, bilo da dam novi tok belim (praznim) poljima, važnom elementu kineskog slikarstva. Ovde treba istaći da većina kineskih slikara lično ne uramljuju svoje slike. Usled toga se u opisanom pristupu integriše zanatsko umeće uramljivanja i umetnički rad što je, prema mom saznanju, jedinstvena tehnika u savremenom kineskom slikarstvu.



Iako je Hong Kong „džungla na asfaltu“, zahvaljujući sačuvanom, nedirnutom prirodom unutar grada, posebno je umetničko zadovoljstvo stapati fine linije nebodera sa udaljenim planinskim vencima.



Slike predstavljene na ovoj izložbi obuhvataju radove nastale u periodu 1981.-2012. godine. Sa stanovišta uramljivanja, najveći broj slika na ovoj postavci predstavljen je u vidu svitaka."

Jelenković Jor Yin Fun (Đo In Fan Jelenković)





Đo In Fan Jelenković rođena je u Hong Kongu 1952. godine. Studije je završila 1975. godine na Kineskom univerzitetu u Hong Kongu, i to na Novom azijskom koledžu. Time je postala diplomirani slikar. Iste godine je započela svoju predavačku karijeru u Cognitio koledžu. Godine 1981. dobila je stipendija od strane Obrazovnog odeljenja japanske vlade, kada odlazi u Japan gde radi na istraživačkom projektu vezanom za obrazovanje u umetnosti. Posle toga odlazi u tadašnju Jugoslaviju (SFRJ), gde se i udala. Godine 1985. upisala je magistarske studije na Akademiji umetnosti u Beogradu. U Hong Kong se sa svojom porodicom vratila 1990. godine. Tokom 70-tih bila je uključena u studentske pokrete u Hong Kongu i shvatila je kako ljudi utiču na umetnost. Počela je sa razmišljanjima o modernom kineskom slikarstvu, njegovoj budućnosti i daljem pravcu. Formirala je mišljenje da svi moderni radovi treba da budu povezani sa životima ljudi. Od tada, većina njenih slika ima kao svoju glavnu temu lokalne motive iz života Hong Konga. Osim pejsaža sela i netaknute prirode, na njenim radovima prisutne su i građevinski objekti iz centralnog dela grada.  Uporedo sa nastavom vizuelne umetnosti na koledžu Cognitio, sarađivala je sa poznatim lokalnim umetnicima poput Van Laua, K. C. Vonga i S. S. Kua u okviru umetničkog časopisa, u kome je elita lokalne umetničke scene ukrštala i razmenjivala ideje. Sa ciljem da se u školama razvije obrazovanje iz oblasti umetnosti, držala je časove nastavnicima osnovnih i srednjih škola o načinu rada i metodama predavanja u velikim grupama.  Tokom boravka u Jugoslaviji, po pozivu je održala preko 10 samostalnih izložbi, koje je sama komponovala i postavljala. U tom periodu je upoznala veliki broj umetnika iz Jugoslavije i istočne Evrope. Iako je bila u stranoj zemlji, nije se odrekla kineskog slikarstva. I pored toga što na lokalnom tržištu nije bilo originalnih kineskih materijala i alata, uspela je da proučava i usvoji tehnike kineskog uramljivanja slika, koje predstavljaju značajnu oblast u kineskom slikarstvu. Po povratku u Hong Kong, ponovo radi u istoj školi. Između ostalog, organizovala je dečju radionicu kineskog slikarstva, u kojoj je proučavala i metode prenošenja kineskog slikarstva mladima. Dečji radovi su prikazani na izložbama u Umetničkom centru Hong Konga, Akademiji izvođačkih umetnosti, Kulturnom centru Hong Konga i Geteovom institutu konzulata Nemačke u Hong Kongu. Đo In Fan Jelenković je aktivna u Udruženju slikara koji su diplomirali na odeljenju za umetnost Kineskog univerziteta u Kong Kongu. Od 1990. učestvuje u organizovanju njihovih godišnjih izložbi, na kojima se predstavlja i svojim slikarskim radovima. Povremeno učestvuje i na drugim grupnim izložbama, poput izložbi Udruženja nastavnika umetnosti i Udruženja  žena umetnika. Od 2000. godine prati promene u obrazovnom sistemu Hong Konga. Pripremila je je brojne programe za Fond kvalitetnog obrazovanja, koje je odobrio Biro za obrazovanje vlade Hong Konga. Sarađivala je i sa lokalnim umetnicima na postavljanju mozaika velikih dimenzija u vidu zidnih murala na otvorenom, što predstavlja krajnje neobičan projekat u Hong Kongu. Godine 2008, Kreativni centar Džokej kluba Hong Konga prepoznao je njene zasluge na polju umetnosti i među stotinama prijava njoj je dato da u Centru pokrene umetničku radionicu. Prostor u kome se održava radionica služi za promociju kineskog slikarstva, razmenu umetničkih ideja i kao galerijski prostor. Nedavno je Đo In Fan Jelenković počela da uređuje web časopis HKVAM (www.hkvam.com.hk) radi predstavljanja umetnika iz Hong Konga i njihovih ideja o umetnosti.



*Uramljivanje: odnosi se na očvršćivanje oslikanog tankog pirinčanog papira kineskim tušem, kada se na njegovu poleđinu lepi isti takav neoslikani papir, korišćenjem lepka koji je poput štirka.