Pretraga

Moderacija razgovora: Aleksandar Davić i Gordana Nikolić, autori/kustosi projekta

Program obuhvata prezentaciju autora Želimira Žilnika i projekcije odabranih filmova i inserata iz filmova autora radi predstavljanja i skiciranja metodologije rada, jezika, tema i ideja koje se vezuju za njegovu bogatu filmsku produkciju u vremenskom okviru od šezdesetih godina XX veka do danas. Razgovor će omogućiti i sagledavanje šireg društvenog konteksta Žilnikovih produkcija u periodu socijalističke Jugoslavije i u post-jugoslovenskom periodu, sa idejom da se iz njegovog profesionalnog iskustva mapiraju i specifični uslovi tj. režimi rada na filmu na području Vojvodine.



Projekcije filmova: Pioniri maleni mi smo vojska prava, svakog dana ničemo ko zelena trava [18’, 35mm, crno-beli. Scenario i režija: Želimir Žilnik. Snimatelj: Miodrag Jakšić Fanđo. Montaža: Dragan Mitrović zvuk: Dragan Stanojević. Produkcija: Neoplanta film, Novi Sad, 1968] Ustanak u Jasku [18’, 35mm, crno-beli i kolor. Scenario i režija: Želimir Žilnik. Snimatelj: Milivoje Milivojević. Montaža: Kaća Stojanović. Produkcija: Panfilm, Pančevo, 1973] Inserti iz filmova: Tito po drugi put među Srbima [1994], Marble Ass [1995], Tvrđava Evropa [2000], Kenedi se vraća kući [2003], Evropa preko plota [2005], Kenedi se ženi [2007], Stara škola kapitalizma [2009].



Prateći događaj: Javno vođenje kroz izložbu TEHNOLOGIJA NARODU! (studija slučaja: film i video u Vojvodini) sa autorima/kustosima Aleksandrom Davićem i Gordanom Nikolić petak, 22.03. u 17 časova, Galerija Meandar na spratu



Želimir Žilnik (rođen u Nišu, 1942. godine, živi i radi u Novom Sadu), autor je brojnih igranih i dokumentarnih filmova, jedan od začetnika žanra doku-drama, nagrađivan na domaćim i internacionalnim filmskim festivalima. Od samog starta profesionalnog rada na filmu, okrenut savremenim temama, koje uključuju društvenu, političku i ekonomsku kritiku svakodnevice (Žurnal o omladini na selu, zimi (1967), Pioniri maleni, mi smo vojska prava, svakog dana ničemo ko zelena trava (1968), Nezaposleni ljudi (1968) i Lipanjska gibanja (1969), Crni film (1971), Ustanak u Jasku (1973) i drugi.

Studentske demonstracije 1968. godine, i veliki potres iste godine, posle okupacije Čehoslovačke, tema su i Žilnikovog prvog igranog filma Rani radovi (1969) nagrađenog Zlatnim medvedom na Berlinskom filmskom festivalu, kao i sa četiri nagrade u Puli te godine.

Nakon problema sa cenzurom u Jugoslaviji, te zaustavljanja rada na narednom igranom filmu Sloboda ili strip (1972) takođe u produkciji Neoplanta filma, Žilnik sredinu sedamdesetih godina provodi u Nemačkoj, radeći nezavisne filmove - sedam dokumentaraca i igrani film Raj. Jedna imperijalistička tragikomedija (1976). Ti filmovi su među prvima tretirali temu gastarbajtera u Nemačkoj, te se i danas pokazuju na retrospektivama i simpozijumima.

Po povratku u zemlju, od kraja sedamdesetih režira seriju dobro primljenih televizijskih filmova i doku-drama, za Televiziju Beograd i TV Novi Sad (Bolest i ozdravljenje Bude Brakusa (1980), Vera i Eržika (1981), Dragoljub i Bogdan (1982), Prvo tromesečje Pavla Hromiša (1983), Stanimir silazi u grad (1984), Beograde, dobro jutro (1985), seriju Vruće plate (1987), Bruklin - Gusinje (1988), Stara mašina (1989), Crno i belo (1990) i dr.). Pomenuti naslovi su nagrađivani na televizijskim festivalima u zemlji i inostranstvu.

U saradnji televizije i filmskih radnih zajednica nastaje i nekoliko igranih filmova, sredinom osamdesetih: Druga generacija (1983), Lijepe žene prolaze kroz grad (1985) i Tako se kalio čelik (1988) - koje u fokusu imaju nagoveštaj političkih i socijalnih promena, kao i nadolazećih tenzija u zemlji.

Tokom devedesetih, u nezavisnim filmskim i medijskim produkcijama realizuje niz igranih i dokumentarnih filmova na temu kataklizme na Balkanu (Tito po drugi put među Srbima (1994), Marble Ass (1995), Do jaja (1967), Kud plovi ovaj brod (1998) i dr.). Filmovi su dobili najznačajnije nagrade na domaćim festivalima (u Herceg Novom, na Paliću, u Novom Sadu i Sopotu). Pokazani su na brojnim međunarodnim festivalima, a na Berlinalu 2005. godine Marble Ass je dobio značajnu nagradu „Teddy”.

Slom sistema vrednosti u post-tranzicijskim zemljama centralne i istočne Evrope, problemi izbeglištva i migracija u novonastalim okolnostima proširene Evrope - okvir su tekućeg tematskog ciklusa započetog filmovima Tvrđava Evropa (2000 – nagrada Victor za najbolji film godine, Ljubljana), Kenedi se vraća kući (2003 – nagrada Zlatna mimoza Herceg Novi), Gde je dve godine bio Kenedi (2005), Evropa preko plota (2005 – nagrada za najbolji regionalni film Beograd 2006 i ZagrebDox 2007), Dunavska sapunska opera (2006) i Kenedi se ženi (2007). Pomenuti filmovi su pokazani na preko 250 međunarodnih festivala i filmskih manifestacija. Žilnikovi najnoviji filmovi nose nazive Stara škola kapitalizma (2009) i Jedna žena - jedan vek (2011).

Uz kontinuirani rad na filmskoj produkciji, Žilnik se od 1997. godine bavi i pedagoškim radom - mentor je i izvršni producent niza međunarodnih filmskih radionica za studente iz regiona jugoistočne Evrope (npr. Podeljeni bog / Divided God tokom 2007/2008, Petrovaradinsko pleme 2005, Crossing Borders u Krškom tokom leta 2003 - 2008, Vitae impossibili u Napulju, 2003, Dokument + fikcija u Skoplju 1997 i Zagrebu 1998). Kao gostujući predavač sarađuje sa brojnim inostranim filmskim školama (Goldsmiths College – University of London, Leiden University, Kunst Akademie u Beču, Stanford University, Central European University u Budimpešti, School of Arts and Communication - Malmö University, University College u Londonu, i dr).