Pretraga
Posetioci zainteresovani za ovaj portfolio posetili su još:
Petar Dobrović
Veljko Stanojević
Sreten Stojanović
Vasa Pomorišac
Antun Motika
Borivoje Stevanović
Milo Milunović
Marklen Mosijenko
Risto Stijović
Juraj Plančić
Slike i skulpture Dragana Jevdića
U okviru "Vršačkog kulturnog leta" Kulturni centar Vršac, u periodu 31. jula – 10. avgusta 2009., predstavlja izložbu slika i skulptura dr Dragana Jevdića, inspirisanu delom velikog Paje Jovanovića.
Prim. dr sci. med. Dragan D. Jevdić, neuropsihijatar - slikar – vajar, rođen je 1945. godine u Beogradu. Medicinski fakultet, specijalizaciju iz neuropsihijatrije, magistraturu i doktorat završio je u Beogradu. Slikarstvom se bavi tokom osnovnog i gimnazijskog školovanja, kao i tokom studija. Nakon diplomiranja 1969. godine, odlazi u Vršac gde se uključuje u Klub Likovnih Umetnika "Paja Jovanović" Vršac, čiji je predsednik u periodu od 1994. do 1999. godine. Član je ULUV-a, ULUS-a, Matice Srpske i Sekcije za kulturu i umetnost Društva lekara Vojvodine Srpskog lekarskog društva. Osnivač je Vršačke Likovne Kolonije "Tragom Paje Jovanovića", (1996), učesnik i direktor. Izlagao je samostalno i kolektivno na izložbama u zemlji i inostranstvu, učestvovao je na Likovnim kolonijama i Likovnim salonima. Živi i radi u Vršcu
O umetnosti Dragana Jevdića
Dosadašnja slikarska akcija Dragana Jevdića obeležena je kontuiniranim i logičnoim sledom u kojem se hodilo od realističke interpretacije do svođenja slike na primarno i emancipovano dejstvo likovnih elemenata. Preokret je nastao tokom 1998. godine u seriji ekspresivnih, ali motivskih svedenih, jezgrovitih, slika posvećenih Hilandaru. Nastojeći da umesto predstavljanja uobičajenih hilandarskih prizora shvati specifični genius loci svete zemlje na kojoj je boravio i gde je slikao, Jevdić je dospeo do elementarnog duha slike, do njenih ontoloških karakterističnosti.
Potonjo druženje i zajednički rad sa Milanom Blanušom i Zvonimirom Santračem, doprinosi potpunom "pročišćenju" Jevdićevog shvatanja pikturalnosti. Tako je, posle dvehiljadite godine nastao jedan upečatljiv i sasvim specifičan niz apstrakcijskih slika, blizak atmosferi i duhu umetnosti obnovljenog modernizma.
U svojim novijim slikama, u jednom celovitom ciklusu, Dragan Jevdić je izgradio sliku jednostavnog, svedenog motiva-znaka koji dominira ukupnom konstitucijom slike. Ideja "kapije" ili prolaza ovde zadržava latentno metaforičko značenje. Saznanje da su u strukturu tog znaka, najčešće, kolažirani elektroencefalogramski zapisi i drugačiji snimci moždanih funkcija (koje ovaj umetnik koristi kao lekar i doktor neuropsihijatrijskih nauka), dakako, proširuje mogućnost tog sadržinsko-simboličkog dejstva slike. Sve slike iz ovog ciklusa naslikane su drastično pojednostavljenim načinom primarnog slikarstva. One su koncepcijski određene tek elementarnim pikturalnim značajkama: formirane su jednostavnim potezima i tankim namazima bele i sive uz po neki snažniji bojeni akcent. Tako je funkcionalizacija ovih slika svedena do ogoljenih elementarnih pikturalnih značajki, do izrazito jednostavnih slika kojima se otvaraju i filozofiraju brojna ontološka pitanja slike i slikarstva.
U aktuelnom trenutku umetnikovog delovanja osnovni princip preispitivanja vlastitih razloga, doživljava svoju višestruku transformaciju. Na nedavnom Internacionalnom festivalu zastava (Novi Sad, septembar-oktobar 2005) Jevdić je izlagao rad u kojem je svoju sliku transponovao u formu zastave. Taj postupak ima konceptualno značenje: jedno intimističko preispitivanje je dobilo status javnog objavljivanja i manifestovanja umetnikovog opredeljenja. Istovremeno, na izložbi Aspekti savremene skulpture u Vojvodini Manuel 05 (Novi Sad, avgust-oktobar 2005), Jevdić je izložio monumentalnu skulptorsku kompoziciju sačinjenu od pet "kapija" koje zapravo predstavljaju materijalizovani apstrakcijski znak sa njegovih slika. Svedena, jednostavna forma ovih skulptura - baš kao i apstrakcijski znak u Jevdićevim slikama - poseduje značajne metaforičke naznake ali je njena "poruka" svedena na nivo principa konstrukcije, racionalizma, jednostavnosti... Istovremeno, tako izdejstvovani oblici otvaraju mnoštvo suštinskih pitanja o mediju skulpture, o njenoj dejstvenoj egzistencijalnosti u okružju aktuelne umetnosti i aktuelnosti sveta u kome živimo...
Na kraju valja zaključiti da je, u aktuelnom trenutku, umetnički opus Dragana Jevdića, posle značajnih promena, autonomno modernistički zasnovan. To što su se te promene u njegovom shvatanju umetnosti desile u vreme njegove pune umetničke zrelosti, doprinelo je da ovaj umetnik ostvari autentične i delotvorne rezultate, sasvim primerene aktuelnom trenutku sveta i umetnosti.
Sava Stepanov
Datum objavljivanja: 29.07.2009.