Pretraga

Šoškićev rad prvi put je prikazan u čuvenoj rimskoj galeriji Mario Diakono pod nazivom Svet je bogat, čovek je siromašan, 1980. godine. Rad Selmana Trtovca je odlivak uzet sa ruke jednog stvarnog ubice 1996. godine. Nakon dugog traganja za rukom, ovaj rad izveden je u Beogradu pod uzbudljivim okolnostima.

Istoričar umetnosti Ješa Denegri u Šoškićevom radu prepoznaje simboličke, ritualne, mistične, metafizičke, ali i konkretne kulturno-političke konotacije. On Šoškića doživljava kao ubeđenog protagonistu kontestacijskog umetničkog i životnog svetonazora koji gestom, znakom ruke-kandže udara u lice novog društvenog, političkog i umetničkog konformizma.

Rad Selmana Trtovca Denegri ocenjuje kao sublimacijwu jednog nadindividualnog i zajedničkog generacijskog egzistencijalnog iskustva. Kao jedan od najupečatljivijih artefakata cele jedne važne - iako nedovoljno prepoznate i vrednovane - generacije ovdašnjih mladih umetnika formiranih na nekada Bojsovoj dizeldorfskoj Akademiji.

Ovim autorima zajedničko je i to što su se umetnički formirali van naše zemlje. Šoškić je od kasnih 60ih živeo u Italiji i tamo se uključio u tada vodeće krugove evropske konceptualne umetnosti i Arte Povera-e. Selman Trtovac je tokom 90-ih boravio na Dizeldorfskoj akademiji gde je pored umetničkog obrazovanje sticao i kritičku svest o ulozi umetnika u društvu. Tu se 1994. godine i upoznao sa Ilijom Šoškićem povodom izložbe Mi volimo i umetnost drugih.

Izložbu prati dvojezična publikacija sa reprodukcijama radova, biografijama umetnika, tekstovima istoričara umetnosti Ješe Denegrija i Ivane Benović. Posebno interesantan deo ove knjige je transkript razgovora koji su Selman Trtovac i Ilija Šoškić vodili povodom ove zajedničke izložbe.