Pretraga
Posetioci zainteresovani za ovaj portfolio posetili su još:
Borivoje Stevanović
Milo Milunović
Marklen Mosijenko
Risto Stijović
Petar Dobrović
Veljko Stanojević
Sreten Stojanović
Vasa Pomorišac
Antun Motika
Juraj Plančić
Prolećna aukcija Arte
Aukcijska kuća ARTE MEDIA organizuje Prolećnu aukciju slika, 11. maja 2010. godine, u 18h, u prostoru galerije Progres, Knez Mihailova 29.
Na Prolećnoj aukciji ARTE MEDIA, ponuđena su dela protogonista moderne umetnosti na ovim prostorima, koji su domaću umetničku scenu otvorili ka evropskim tokovima u umetnosti ( Sava Šumanović, Petar Dobrović, Ivan Radović, Jovan Bijelić, Peđa Milosavljević, Stojan Aralica, Ivan Tabaković, Nedeljko Gvozdenović, Ljubica Cuca Sokić); kao i dela savremenika beogradske likovne scene (Marija Dragojlović, Milan Stašević, Vladimir Veličković, Gordan Nikolić, Mrđan Bajić, Đorđe Ivačković, Raša Todosijević, Radomir Damnjan Damnjanović i drugi). Prisustvo domaćih autora, kao većinskih, ima za cilj stvaranje autentičnog tržišta, koje je kao takvo, najbolji pokazatelj kulturnog razvoja jednog grada, regiona i zemlje.
Kolekcioniranje umetničkih dela od velike vrednosti i stvaranje private zbirke, oduvek je bilo način društvenog etabliranja pojedinca. Elitističnost koju umetnost nosi po svojoj apsolutnosti, često je bila determinisana kao privilegija više klase. Vizuelna umetnost, kao de facto najtransparentniji medij, kroz celu istoriju imala je angažovanu ulogu, bilo u cilju etetskog ili etičkog društvenog normativa.
Zahvaljujući progresivnom razvoju društva, koje je donelo moderno doba, umetničko delo postalo je dostupno svima. Javna prodaja umetnina omogućila je vremenski i prostorni kontinuirani put umetničkog dela, od slikarevog ateljea preko muzeja i galerija do privatnih kolekcija ljubitelja umetnosti, koji su neretko svojom pasijom prikupljanja umetničkih dela očuvali tekovine kulturne baštine do danas.
Aukcija umetničkih dela, kao poseban vid prodaje umetnina, predstavlja važan deo razvijenog sistema umetničkog tržišta, na kojem se, možda najbolje, reflektuje sva elitističnost umetnosti, imajući u vidu licitaciju kao način valorizacije dela. Takva kupovina predstavlja investiciju u višeznačnom smislu. Umetničko delo prelaskom u privatno vlasništvo postaje deo lične baštine i svojom vrednošću je obogaćuje. Sa jedne strane, svako umetničko delo, svojom estetskom i kulturnom vrednošću, gradi javni kredibilitet svog vlasnika, dok sa druge strane, vremenom dobija na materijalnoj vrednosti.
Vrednost jednog umetničkog dela proizilazi, kako iz istorijske potvrđenosti, tako i iz potpisa autora tog dela. Autorski pečat je glavni argument pri vrednovanju jednog umetničkog dela i njegova prva preporuka potencijalnom kupcu. Ipak, vrednost umetničkog dela ne proizilazi nužno iz njegove istorijske potvrđenosti. Aktuelnost kao kategorija vrednovanja umetnina donelo je savremeno doba, što je u mnogome dovelo do afirmisanja mladih umetnika. Ta interaktivna veza između umetničkog tržišta i tokova savremene umetnosti doprinosi oblikovanju žive umetničke scene i tekuće istorije umetnosti.
Umetnost je na ovim prostorima, nažalost, uvek bila u senci društveno političkih događaja. Tradicija negovanja umetničkih institucija i galerijske prakse , nekako skrajnuta teškim vremenima koje je zabeležila istorija, ono je što nedostaje kako bi se kulturno tržište zemalja u ovom regionu izdiglo na nivo evropskog kriterijuma berze umetnina. Aukcijska prodaja slika na domaćoj kulturnoj sceni ponovo je zaživela tokom poslednje dve decenije, kao impuls modernizacije reprezenovanja javne prodaje umetnina. Velikim delom zahvaljujući, upravo privatnim kolekcijama i pasioniranim ljubiteljima umetnosti, mnoga dela su sačuvana i preneta u današnjicu, kao svedočansvto vizuelnog identitet bogate zaostavštine, pre svega slikara XX veka.
Datum objavljivanja: 11.05.2010.