Pretraga
Posetioci zainteresovani za ovaj portfolio posetili su još:
Borivoje Stevanović
Milo Milunović
Marklen Mosijenko
Risto Stijović
Petar Dobrović
Veljko Stanojević
Sreten Stojanović
Vasa Pomorišac
Antun Motika
Juraj Plančić
Moć žene: Katalin Ladik
U petak, 26. novembra u 19 časova u MSUV, Dunavska 37, Novi Sad, otvara se izložba, Moć žene: Katalin Ladik - Interpretativni narativi o subjektivizaciji, ženi i umetnosti Između hladnog rata i tranzicije u Centralnoj Evropi. Koncepcija izložbe Miško Šuvaković, Dragomir Ugren
Osnovna teza izložbe počiva na konstataciji da žene u vojvođanskim umetničkim praksama nisu u kritici, istoriji umetnosti i kustoskim praksama interpretirane kao umetnice. Ta prazna područja umetničkih produkcija, identiteta i interpretacija jesu razlog da se ona istraže, a Katalin Ladik je izrazita, subverzivna, figura u procesu konstituisanja identiteta umetnice, asimetričnog ili drugog subjekta, u dominantno muškom, ideološkom, socijalističkom društvu.
Izložba je strukturirana kroz razmatranje sledećih problema ili poglavlja umetničkog rada Katalin Ladik:
1.eksperimentalna poezija (fonička/zvučna poezija, pesnički performans);
2. profeministička konceptualna umetnost;
3. postavangardni ekscesni i subverzivni performans (seksualni, politički i kulturalni identiteti, norme, uloge i funkcije umetnika/umetnice u socijalističkom drustvu);
4. performansi u kojima se ispituju oblici ponašanja zene, od privatnosti (ljubav, seksualnost, želja, uživanje, svakodnevica) do javnog delanja (najčešće, odnos prema drugom - muškarcu ili ženi);
5. ženska politika tela, nago telo, govor seksualnosti, u odnosu na rodni identitet umetnice i u odnosu na realnost dominantno muškog, ideološkog, društva.
Radikalno sam se opredijelila za umjetnički svjetonazor – cijeli je moj život sinteza performansa poput javnog skidanja, najavljivanja vlastite smrti i slučajnih događaja. Izvodeći te performanse, dovodim u iskušenje i sebe i okolinu i tako se dokazujem, jer sve što sam radila bio je pokušaj da otkrijem samu sebe. Pri tom nikad nisam sebe idealizirala, prihvaćala sam sve aspekte i kontradikcije i ove obnažene pozlaćene fotografije i potrebu da publici održim tu iluziju i svoj stvarni život u Novom Sadu u 18 kvadrata, gde s minimalnim sredstvima izdržavam sebe i sina. Smatram da je sve ono što radim i društveno i etnički i geografski opravdano i da bi već dvjesta kilometara južnije ili istočnije, kao i dvjesta kilometara sjevernije ili zapadnije bilo drukčije… ( Vesna Kesić, "Katalin Ladik: JA SAM JAVNA ZENA", START, Zagreb, 28. 02. 1981, str. 72-73)
KATALIN DANAS I KATALIN U RANOJ MLADOSTI – PO ČEMU SE ONE RAZLIKUJU, KAKO SE ODNOSITE PREMA SVETU I LJUDIMA?
Da bih uočila razliku, moram prvo da pogledam u sebe i da nabrojim ono što mi se čini da je ostalo u meni od moje rane mladosti. To su znatiželja, introvertnost, želja i sposobnost da postanem nevidljiva, servilnost, izbegavanje konflikata, povremena želja da ipak budem u centru pažnje, pouzdanost, odlučnost, želja i borba za nezavisnost, rasipanje životne energije, potreba za samoćom, strah od neizvesnosti; još uvek pridajem veliku važnost snovima, upuštam se u avanture, letim u snovima, ne odustajem od traženja tzv. Kosmičke inteligencije ili – Svemogućeg.
Primećujem razliku u sledećem: postala sam strpljivija i tiša, ne plašim se smrti niti toga da se zaljubim, manje se stidim u intimnim situacijama nego u mladosti, ne izigravam orgazam, sve češće smem reći NE. (Intervju Miška Šuvakovica sa Katalin Ladik, Umetnica u prvom licu).
Datum objavljivanja: 19.11.2010.