Pretraga

Miroslav Babić, rođen 1957. godine u Boru, Srbija. Osnovnu školu i gimnaziju završio u Beogradu. Diplomirao slikarstvo na FLU u Beogradu, u klasi prof. Čedomira Krstića. Postdiplomske studije završio u klasi prof. Milice Stevanović. Od 1990. godine  se uspešno bavi likovnom pedagogijom, po metodičkim principima koje je razvio i koncipirao tako da ožive i uspostave sopstvenu motivaciju za rad polaznika  kursa. Nekoliko stotina crtača  svesnih svoga dara i upućenih na njegovo negovanje i lični razvoj, koji su uspešno vođeni da pronađu sopstveni put i izraz jesu najveći rezultat umetničko-pedagoškog delovanja. Bavljenje crtežom je po zahtevima i dometima najvažniji deo opusa. Radi i objekte od drveta. Imao je brojne samostalne izložbe i učestvovao na mnogim kolektivnim izložbama.

U Galeriji '73 Miroslav Babić predstaviće se publici izložbom crteža i radova u drvetu, sa zajedničkom temom Krstovi. Autor se krstom bavi kao prastarim simbolom sa kojim pokušava da ostvari lični odnos. Temom se bavi više godina u raznim tehnikama, najviše u crtežu i radovima u drvetu. Jedan deo radova se odnosi na krst kao simbol hrišćanske religije. Drugi deo izloženih radova tretira krst kao izvorni kosmički simbol, sa svim posledicama u pristupu i razumevanju teme.

Istoričarka umetnosti, Snežana Nikolić, o Krstovima Miroslava Babića kaže: „Car Konstantin je, uoči bitke protiv svog protivnika Maksencija, doživeo mistično iskustvo. To iskustvo, pred bitku kod Milvijskog mosta, u ranom četvrtom veku, odredilo je Konstantinovu dalju sudbinu i uvelo ga u hrišćansku veru.  Naime, car se molio Bogu. Sledećeg dana su Konstantin i njegova vojska na nebu, iznad Sunca, videli svetlosni krst sa natpisom „Ovim pobeđuj!“. Caru se, sledeće noći, u snu javio Hrist i savetovao mu da taj znak postavi na štitove i zastave i koristi ih u bici. Konstantin je već ujutru naredio da se iskuje vojni steg sa vencem na vrhu u kome se nalazio Hristov monogram. Pobedio je u bici svog neprijatelja. Zahvaljujući Konstantinu, hrišćanima je omogućena sloboda veroispovesti, a njihova vera je proglašena ravnopravnom sa ostalim religijama u carstvu. Miroslavu Babiću nije bilo potrebno mistično iskustvo da bi napravio seriju krstova, izrađenih u drvetu i prikazanih na svojim crtežima. Duboko usađena vera u Hrista i poštovanje pravoslavne vere, još od detinjstva, inspirisali su našeg umetnika da u zrelim godinama izradi seriju Krstova. Na izložbi su dominantni Krstovi izrađeni od drveta, pored serije crteža sa istom tematikom. Umetnik se opredelio za drvo kao materijal jer je, kako sam kaže: „Drvo kao najbliži rod svih živih stvorova, simbol krotke plodnosti i strpljenja, slika i plan svih ljudskih traganja...U radu koristim i drvo koje je već bilo upotrebljavano, često staro i oštećeno, kao potvrdu prastarom obrascu: kada konačno, ipak završimo praktične poslove, poslužimo lepoti i beskrajnom...“ Krstovi napravljeni od drveta, imaju različite forme. Tu se prepoznaju krstovi u metalnom mrežastom sklopu uokvirenom drvenim ramom, zatim, istaknuti u kasetiranim uramljenim poljima. Ima ih i napravljenih kao gudački instrumenti, od unakrsno ukrštenih gudačkih žica u obliku krsta. Najintimniji su krstovi sa dverima, gde dveri, kao što umetnik kaže: „...čuvaju suštinu krsta, baš kao što otkrivaju njegov najuzbudljiviji deo – samo ukrštanje ili centar...“Jedan deo radova se odnosi na krst kao simbol hrišćanske religije. Drugi deo izloženih radova tretira krst kao izvorni kosmički simbol, sa svim posledicama u pristupu i razumevanju teme. Krst kao kosmički simbol, različit je od simbola hrišćanstva. Takav krst je šireg značenja i predstavlja ukrštanje osa simetrije, kojima se može objasniti postojanje svake pojave, bića ili stvari na ovozemaljskom svetu. Krstovi prikazani na ovoj izložbi, stoga, ne predstavljaju samo prastare simbole hrišćanstva, što je bilo osnovni izvor inspiracije umetnika, već zalaze u jednu metafizičku dimenziju. Ta veličina omogućava posmatračima da shvate Krstove shodno svojim percepcijama.“