Pretraga

Antropološka dimenzija crteža - Subjektivno istraživanje

 

Od osnovnih studija na FLU u Beogradu, pa sve do sada, najvažnija likovna tehnika koju upražnjavam jeste crtanje olovkom na papiru.Olovka je meka:3B-6B, a papir je svih oblika i formata.Za moje istraživanje sam koristio papir iz skicen blokova, kao ujednačen niz istih formata, pogodan za  praćenje  početnog motiva u fazama razvoja, do njegove promene ,u nešto novo ili sasvim suprotno. Mogućnost da lik ili više njih, tokom promena – faza, na crtežima iskažu posebno ponašanje podrazumeva da je to ujedno i mogućnost za psihološko i emocionalno poistovećivanje sa tim likovima i radnjom. To je mogućnost zatim, da ti likovi vođeni simboličnom i odgovarajućom koreografijom mogu- promenom doći do kulminacije suprotnih težnji, sa razrešenjem problema, komflikta, teme. To kao posledicu nosi katarzičan osećaj, oslobađanja kod posmatrača. U trenutku nastanka   posmatrač  je autor; koji je i koreograf pokreta,reditelj predstave, putnik u nepoznato, istraživač nesvesnog i mnogo drugog- ali istovremeno i  gledalac predstave, uživaoc događaja,  neko kome je posle crtanja ( ili gledanja ) malo lakše i malo bolje vidi i razume sebe i svet oko sebe. Obično tako isto ovi crteži deluju i na publiku.

Početna motivacija je bila istraživanje i osvešćivanje sopstvenih potisnutih psiholoških sadržaja, a zatim i želja da crtanjem pokušam da ih ( se ) oslobodim.  Najveći oslonac i putokaz u početku mi je bila osnovna psihološka literatura i naslovi o specifičnim terapeutskim tehnikama i praksama. Kasnije sam to prepoznavao i u literaturi tradicionalnog načina duhovnog vođenja, religioznim i drugim obredima kao i odnosom prema stvarnosti različitih civilizacija.Iz te perspektive sam prepoznao i ritualnu- obrednu dimenziju sopstvenog načina bavljenja crtanjem kao i antropološki okvir u kome se kreću takva moja interesovanja. Prisutnost, širina i masovnos korišćenja crteža i različita namena crtanja ukazala je i potvrdila njegovu sveopštu -  antropološku dimenziju, koja me oduvek privlačila. Tu dimenziju sam od početka 80-tih prošlog veka pa sve do sada, i spontano i namerno kroz  svoj rad i sam istraživao. Otuda naslov projekta kao i potreba da u obliku izložbe predstavim hronološki presek toga istraživanja.

Miroslav Babić