Pretraga

"i Adam i Eva"  je instalacija koja obuhvata velike formate crteža realizovanih u i Padu i video rad nastao animacijom crteža realizovanih u i Phonu.

Koncept problematizuje muško- ženske odnose kroz biblijsku legendu o postanku svijeta, izmještajući je sa štafelajne i zidne slike na teren visoke tehnologije, preciznije na ekran telefona i tableta.

i Adam je svemoćni stvaralac koji osim Eve stvara i ostatak svijeta sadeći rebra u zemlju i zalivajući ih. Svoju nagost ne krije smokvinim listom već djetelinom s četiri lista.

Ovaj stvaralac brzo postaje destruktivni monstrum koji hladnokrvo ubija sve što je stvorio.

i Eva zanosna, dekorativna ženka zavodljivo se ljulja na "rajskom granju" ili kao sjenka treperi na vjetru...

Od raja ni nagovještaja. Figure- fleke utisnute su na bijelu pozadinu poput pečata ili markice.

Razglednica iz savremenog "raja" nosi bizarne banalizovane odnose, prenaglašene emocije svedene na vic, besmislene postupke.

Bjelinu prekida tek poneki list ili grana, pas, tragovi trave ili ikonice iz softvera za crtanje koji ironično podupiru erotizovane i agresivne scene...

Priča i Adam i Eva na samom kraju prerasta u aj Adam aj Eva...

i Postanak i Nestanak



Kroz savremeni pristup ,,loadinga"(učitavanja) umjetnica transformiše biblijsku izreku: Tada im se otvoriše oči i vidješe da su goli , spletoše lišće smokava i načinise sebi pojas (Biblija , Postanje , 3.7) i čini da kroz sve dimenzije ljudskog postojanja i nivoe funkcionisanja (emotivni, intelektualni i intuitivni) ukaže na cirkularnost stvaranja i kraja.

Sprega savremenog izraza i iskonskog ovdje referiše na stvaranje kao čin ironije, ironije razvojnog puta u svakojako izražen senzibilitet bola. Biblijska tema postanka praćena je kontinuiranim rezom Adamovih rebara, ironijom njegove ,"svemoći", željom da mu se dodjeli bol stvaranja i Eve i druge žene i psa i ... Pojava krvi morala bi da nas upućuje na biblijsku ideju da je krv duša, oduzimanje iste - prinošenje žrtve, a presuda javno žigosanje.

Nastanak znači imati zadovoljstvo bola, učestvovanja u rastu i razvoju, kao i zadovoljstvo podredjivanja vlastitim, iskonskim biološkim nagonima. Doživljaj interakcionizma kroz boju, pokret... da li namjerno neuhvatljivu nit koncepta, ostavlja posmatraču mogućnost da domašta vlastite sadržaje, najbliže njegovoj percepciji i da da značenje koje je krajnje lično.

Susret i interakcija nije uvjek samo radost davanja, uzimanja i stvaranja već je to pitanje i druge dimenzije - agresije. Ali prema kome? Čemu? Koji su izbori umjetnice? Nema jednog izbora, jer ona divergentno pokazuje agresiju prema sebi i drugima ali i ostavlja mogućnost da se kroz dalje učitavanje konzumenti projektuju i zaustave svoju misao na jednoj od scena prije datog kraja.

Umjetnica tragajući za iskonskim, animalnim, uz zanemarivanje društvenih normi, najčešće skriva simboliku kolektivnog (odjeću, ukrase, nakit, izuzimajući u jednoj sceni obuću) i očitava mentalne vrijednosti tjelesne tehnike, pokret, igru, napad i slično. Jednovremeno, uvedeni smo u virtuelni svijet ikona, posredovanjem izmedju starih istina i novih iskustava. Da li nam to ukazuje da jednim klikom možemo otići predaleko ili nedovoljno daleko u strahu, bijesu, bolu ili možda u želji, radosti, ponosu... ili prosto naći nadahnuće sopstvenog odraza u imaginaciji?

Učinjenim je oblikovanje postalo nepresušna igra polova, isprepletanost čula, lutanje imaginarnog kroz Eros kao jedan od mogućih puteva spoznaje i puteva kraja. Vjerujem da će nas ta igra ostaviti upitanim o razvoju odnosa prema sebi...o onom datom, odabranom i na kraju onom konačnom.

Sa kakavim nas osjećanjem ostavlja umjetnica? Daje nam slobodu odluke da zaustavimo učitavanje jednim ,"pause" i da shvatimo da izbor ne mora da bude nestanak ,već naprotiv, novi ,"update"? Mi virtuelno dolazimo na početak, i zaista, imamo mogućnost da se zaustavimo i izaberemo: ljubav, pripadanje, uništenje, bol, agresiju i ponovno stvaranje iznova... i iznova.



Miloš Knežević



MILENA JOVIĆEVIĆ je rođena na Cetinju 1976. Diplomirala je na Fakultetu likovnih umjetnosti na Cetinju i École Nationale Supériure des Beaux- Arts u Parizu. Postdiplomske studije pohadja na École Nationale Supérieure des Beaux- Arts u Parizu, a magistrira na Fakultetu likovnih umjetnosti na Cetinju. Doktorirala je na Univerzitetu umetnosti u Beogradu. Radi kao predavač na Fakultetu likovnih umjetnosti na Cetinju.



Pored brojnih grupnih i samostalnih izložbi u regionu i inostranstvu, osvaja :

2007 nagradu Crnogorskog narodnog pozorišta Velibor Bucko Radonjić

2005 nagradu Udruženja likovnih umjetnika "Milunović, Stijović, Lubarda"

2003 nagradu za slikarstvo u konkurenciji mladih umjetnika, Salon A.C.A.M. Brecey, Mont Saint Michel, Francuska

2002 specijalnu nagradu za slikarstvo, Salon A.C.A.M. Brecey, Mont Saint Michel, Francuska

2001 prvu nagradu za slikarstvo, Salon de printemps, Bussy Saint Martin, Paris, Francuska

2001 nagradu za slikarstvo, Mai des createurs, Orly, Francuska