Pretraga
Posetioci zainteresovani za ovaj portfolio posetili su još:
Miloš Šobajić
Slobodan Trajković
Predrag Milosavljević Peđa
Čedomir Vasić
Oto Bihalji Merin
Stevan Todorović
Milena Obradović
Ljuba Popović
Ljubodrag Janković Jale
Milan Marinković Cile
O umetnosti Ivane Ivković
Autor: Ivana Benović (1983)
Kada u jednom umetničkom delu koje je prevashodno vizuelno postoji korelacija tekstualnog i slikovnog, kao što je slučaj sa crtežima Ivane Ivković, uglavnom je u pitanju tekst koji imenuje, naslovljava, objašnjava ili na određeni način nadopunjuje ono što je “ispisano” crtežom. Na Ivaninim crtežima, reči i rečenice nisu samo napisane, već i nacrtane, dekorativno rešene i kompoziciono uklopljene u celinu; kao takve, one su u funkciji ikoničkog, a ne samo verbalnog koda, te samim tim u funkciji forme. Ova funkcija oduzima “nacrtanim” rečima mogućnost da ispune svoju prvobitnu namenu, tojest da nam protumače, definišu ili pojasne sadržaj slike odnosno crteža.
Kao i ispisani tekst, i sam crtež Ivane Ivković ima slično svojstvo asocijativnosti, ali ne i potpunog prepoznavanja. Iako su u pitanju figuralne kompozicije, forme koje srećemo na njima često su, stilizacijom i svođenjem na minimum, dovedene do asocijativne (ne)prepoznatljivosti: sićušne figure – obrisi figura, čak – izgubljene i usamljene u nepreglednom prostoru, siluete nekih istočnjačkih gradova ispunjene belom prazninom, vukolike kreature i neke druge metafore samo njihovoj kreatorki znane, a onda, kao predah ili pauza, orijentalni motivi, potom erotski, istočnjački stilizovani crteži, a zatim i neki naivni, gotovo dečiji, sa neobičnim grupisanjem bespolnih čovekolikih bića.
I dok nas natpisi i motiv, poput naizgled lake a zapravo vrlo komplikovane zagonetke, intrigiraju da otkrijemo njihovo poreklo i izvorište, ono što ostaje jasno jeste da imamo pred sobom umetnost koja predstavlja svog autora, na najdoslovniji mogući način. Poput dnevničkih zabeleški, crteži Ivane Ivković pričaju priču o životu i emocijama njihove autorke, nadovezujući se jedan na drugi i stvarajući od njenog celokupnog opusa kontinuiranu (mikro)naraciju. Kao takav, ovaj opus s pravom možemo uključiti u aktuelne trendove umetničkih dela kao mikro-narativa, ali ne kao vid eskapizma i povlačenja u sebe i svoj svet, već upravo kao svest autora o sopstvenoj vrednosti i vrednosti sopstvenih emocija, dostojnih da postoje kao tema umetnosti.
Ivana Benović
Datum objavljivanja: