Pretraga

Prva izložba u 2022. godini pripada 20. jubilarnoj sezoni fotografske Galerije Artget, u kojoj umetnički direktori i direktorke Galerije u prethodnoj deceniji po jednom selektovanom izložbom re-mapiraju domaću scenu. Ivan Manojlović, umetnički direktor u 2018. godini, ovom prilikom predstavlja Milicu Mrvić sa serijom „režiranih“ fotografija Za uspomenu i dugo sećanje.



Za uspomenu i dugo sećanje

Fotogafije Milice Mrvić pripadaju takozvanoj “staged” fotografiji, ili kako je najčešće prevodimo kao „režirana“ fotografija. Pažljivo i do detalja izrađena koreografija, precizno izvedeni performativni elementi stvaraju jedinstvenu artificijalnost i izvesnu dozu fantazije koja nas pre stimuliše na preispitivanje nego na čitanje.

Fotografisanje portreta se oduvek smatralo aktom izvesne agresije, a čak se među nekim narodima verovalo i o oduzimanju dela integriteta portretisanih. Za razliku od engleskog jezika gde je ta agresija naglašena (shot, capture, taking, snatching …), u našem jeziku portretisanje uvek deluje kao gradnja (bliže reči bildung u nemačkom jeziku), pa zato govorimo o „pravljenju“ ili „izradi“ portreta. Naglašena je dakle dimenzija procesa koji traje neko vreme i koji pre svega podrazumeva pristanak ali i moguću saradnju osoba ispred i iza fotoaparata. Iako je to zapravo u praksi bila jednostrana aktivnost koja od portretisane osobe zahteva uglavnom strpljivost, ovakvu fotografsku praksu možemo podvesti i pod žanr režirane fotografije. Fotografski portreti su duboko ukorenjeni u evropskoj fotografskoj istoriji od njenih samih početaka, pa je to slučaj i sa domaćim fotografskim nasleđem. Milica Mrvić preispituje ovu praksu kroz drugačiji proces. Naručeni grupni portreti Milice Mrvić nastaju kroz proces saradnje sa portretisanima. Pružaju nam neposredan uvid u nade, želje, a možda i strahove naručioca. Rezultat je zajedničko kolaborativno fotografsko delo tokom kojeg je proces rada jednako bitan koliko i finalna materijalizacija ove saradnje.

Portretisane osobe najčešće zatičemo u „zamrznutim“ scenama, „uznemiravamo“ ih u njihovoj igri ili izmaštanom događaju. Mi smo tu nepozvani gosti koji svojim prisustvom prekidamo ono što za nas izgleda kao nadrealna scena. Zbog svoje kompleksnosti i načina na koji su konstruisani, portreti Milice Mrvić su bogati dokumenti savremenog načina života i potrebe da sebe i ljude koji nas okružuju izmestimo u drugačije okruženje koje nas intelektualno stimuliše ili sadrži simbole i vrednosti koje delimo, potvrđujući činjenicu da identiteti i njihove slike mogu biti kulturološki određeni na kompleksan, dubok i misteriozan način. Proizvesti misteriju u današnjem hiperrealnom svetu je možda jedna od najznačajnijih veština.



Ivan Manojlović

Kustos







Milica Mrvić je fotografkinja i art direktorka. Rođena je u Beogradu, gde je 2011. diplomirala na Fakultetu primenjenih umetnosti, na Odseku primenjena grafika, Atelje fotografija.

Najviše radi i uživa u domenu režirane fotografije, osmišljavanju i art direkciji različitih fotografskih narativa, sa sve češćim izletima u kratke stop motion animirane forme. Kao autorka je imala nekoliko samostalnih izložbi i izlagala na brojnim grupnim izložbama širom Evrope.

Radila je kao članica redakcije časopisa za kulturu fotografije ReFoto i kao urednica njegovog onlajn izdanja, a potom i kao šefica produkcije Wannabe Magazine-a i Wannabe Media studija. Jedna je od osnivača nezavisne umetničke organizacije Medvedi, koja je od 2011. svakog marta organizovala međunarodnu grupnu izložbu Medvedi – U čast proleću!

Od 2014. godine radi samostalno na relaciji između Beograda i Budimpešte, a od 2018. zajedno sa Peterom Flanekom osniva studio Mitz po Flitz, koji se bavi kreativnom i art direkcijom, fotografijom i stop motion animacijom.



Ivan Manojlović je kustos, istoričar umetnosti sa velikim iskustvom u sektoru kulturnog nasleđa. Interesuje ga povezivanje ljudi i kulture i u svom dosadašnjem profesionalnom radu se fokusirao se na razvoj koncepata izložbi, interpretaciji kulturnog nasleđa i savremene umetnosti, istraživanjima na raskršću između digitalnog i realnog prostora, muzejskog doživljaja i aktivnog angažovanja publike u muzejima. Radio kao kustos u Muzeju Jugoslavije i jedan je od osnivača Centra za jugoslovenske studije. Bio je umetnički direktor Galerije Artget Kulturnog centra Beograda 2018. godine. Od 2019. godine radi u Nova Iskra Kreativnom habu, gde vodi odsek za međunarodnu saradnju.



Umetnica zahvaljuje svim porodicama i pojedincima koji su dozvolili da se na izložbi prikažu fotografije iz njihovih privatnih arhiva.