Umetnik

Prati umetnika

Pretraga

Vladimir Tomić - retrospektiva

Retrospektivna izložba Vladimira Tomića otvara se u četvrtak, 23. oktobra u 19 časova u Galeriji savremene umetnosti Pančevo.

 


Slikarska avantura Vladimira Tomića započeta je tokom ranih sedamdesetih godina prošlog veka, neposredno posle okončanja studija na beogradskom Fakultetu likovnih umetnosti. Učio je u klasi jednog od najznačajnijih srpskih slikara Stojana Ćelića, izuzetnog profesora i pedagoga. Poslediplomske studije je okončao kod profesora Milana Kečića, takođe zaoaženog aktera srpske umetnosti druge polovine dvadesetog veka. Sa studija Tomić izlazi kao formiran slikar – njegove slike su jasno koncepcijski postavljene i sasvim precizno likovno realizovane. Već svojim ranim ostvarenjima u duhu tzv. "novog realizma" ili "nove figuracije", mladi umetnik će se aktivno uključiti u tadašnju bogatu srpsku i jugoslovensku umetničku scenu.

...

Rani Tomićevi radovi su iznenađivali krajnjom jednostavnošću i redukcijskom doslednošću. Teme njegovih slika su predmeti iz svakodnevne upotrebe – pegla, metla, kvaka, gajtan, ručna testera, pertle, tanjir i marka, igla i čioda... Tomić ih slika interporetacijski precizno, uvećava ih i stavlja na čist fon svoje slike. Ta fokusiranost na izgled odabranih predmeta, na njihov stvarni izgled, u Tomićevoj slici nikako i nikada ne upućuje na dalju priču o njihovom značaju, funkciji, identitetu... Bez velikih metaforičkih pretenzija - iako se nikako ne može prenebregnuti naznaka o značaju i simbolici robe u potrošačkom društvu – ove slike objavljuju vlastitu vizuelnu konstituciju, vlastitu likovnu strukturu. Njihova funkcionalizacija jeste inicirana atmosferom sveta i vremena u kome umetnik živi i stvara te se u sadržinskom dejstvu ovih slika itekako mogu pronaći socijalne napomene i zaključci.

Preludijski period slikarstva Vladimira Tomića trajao je od  sredine sedamdesetih do ranih osamdesetih. To je period njegovog specifičnog realističkog slikarstva kojim je bio zapaženo uključen pokret „nove figuracije“ i „novog realizma“, tada centralnih tendencija ondašnje srpske i jugoslovenske umetnosti. U tim zbivanjima Tomić se izdvajao specifičnim slikarskim konceptom: on iznalazi i slika one predmete koji će usmeravati slikanu sadržinu ka tada aktuelnoj socijalnoj problematici i fenomenima potrošačkog društva, ali i predmete koji će mu istovremeno omogućiti jednostavnost predstavljanja. Stoga je njegova realistička iluzija čudesno svedena do jednostavnosti i plošnosti ravnine. Tomić je već tada ustanovio jedan analitički odnos prema slici te njegov karakteristični "analitički figurativizam" predstavlja istinsku zasebnost vojvođanskog i srpskog slikarstva u periodu druge polovine sedamdesetih i s početka osamdesetih godina.

Prve vidljive i značajnije promene u slikarstvu Vladimira Tomića dešavaju se tokom ranih osamdesetih godina. Razvijajući svoju pikturalnu filozofiju tokovima skladnog i logičnog kontinuiteta, Tomić menja strukturu svoje slike. Umesto glorifikacije ogoljenog realistički definisanog predmeta kojim se poziva na svojevrsnu proveru vlastitih iskustava, na preispitivanje i revalorizaciju ustaljenih vrednosti, umetnik nudi neuobičajenu "kombinaciju" stvarnosti i određenih fikcija savremenog sveta – prepoznatu u iskustvima stripa i drugih savremenih vizuelnih medija, u pokušaju shematizacije i kvazispekulativne tranzicije stvarnosti u slici, u specifičnim sasvim personalnim viđenjima i doživljavanjima stvarnosti.

U jeku prekretnice dve poslednje decenije dvadesetog veka Vladimir Tomić napušta Pančevo i odlazi u Kanadu. Njegov poslednji značajniji nastup u Beogradu je ostvaren na Šestom beogradskom trijenalu jugoslovenske likovne umetnosti 1988. godine, na manifestaciji koja nije održana u zamišljenom obimu jer se pozivu organizatora nije odazvalo tridesetak autora od kojih je najviše bilo onih iz Slovenije i Hrvatske...

Sredinom devedesetih Tomić odustaje od klasičnog slikarskog postupka: on umesto da slika počinje da pravi slike. U novom okruženju otkriva pesak u boji. Nanoseći pesak i prirodni pigment na sveži lepak. Ove ne slikane već pravljene slike, dakako, "fasadno" su bliske dotadašnjim Tomićevim ostvarenjima.

Nažalost, radovi nastali u Kanadi tokom poslednje decenije sada već proteklog veka, više ne postoje. Nestali su u požaru u Tomićevom ateljeu, 2000-te godine. U novi vek Vladimir Tomić ulazi bez ostvarenja iz poslednje decenije koji, čini se, predstavljaju logičan zaključak jednog skoro tri decenije dugog kontinuiranog slikarskog delovanja.

U aktuelnom trenutku, od posle 2002. godine, Vladimir Tomić počinje svoje direktno bavljenje digitalnom fotografijom i radom u foto-šop programu. Najraniji radovi u novom mediju koncepcijski i motivski su bliski ranijim pikturalnim ostvarenjima ali su "mišljeni" u novom mediju i zbog toga su veoma bliski ostvarenjima grafičkog dizajna (Fruit in Drag, Papaja i avokado, 2003).

U svakom slučaju, tokom  tri decenije svog umetničkog delovanja, nošen vlastitim uverenjima i osećanjima ali i neočekivanim sudbinskim dešavanjima, Vladimir Tomić je ostvario jedan odista karakterističan, kompaktan i personalno definisan umetnički opus. Od klasičnih crteža olovkom iz najranijeg perioda njegove stvaralačke avanture, preko impresivnog i konceptualno kartakterističnog slikarskog opusa ostvarenog u Pančevu do ranih devedesetih godina prošlog veka, preko uzbudljivih i specifično "napravljenih" slika-predmeta u prvoj deceniji svog boravka u Kanadi, pa sve do aktuelnih ovovekovnih digitalno proizvedenih radova – Vladimir Tomić je lapidarnim, kristalno čistim i jednostavnim slikama, iskazivao jedan specifičan i odista autentičan odnos prema svetu i vremenu u kome je delovao. Svim sudbinskim izazovima i nametima on se suprotstavio racionalnim, uzvišenim i dostojanstvenim, umetničkim stavom - braneći tokom svih ovih godina, dignitet (svoje) umetnosti i dostojanstvo (sebe kao) umetnika.

 

Odlomci iz teksta "O dignitetu umetnika i njegove umetnosti"

Sava Stepanov


 

Datum objavljivanja: 21.10.2008.