Pretraga

Naslov izložbe sugeriše stvaralačku poziciju Dragiše Radulovića kao pasioniranog dokumentariste koji skoro šezdeset godina svojim objektivom prati umetničku scenu Beograda. Pristupivši fotografiji kao ljubitelj ovog medija, Radulović je ubrzo dostigao visoke standarde tehničkog umeća, a stalnim prisustvom u kulturnom životu grada i dozu poverenja koja je kod portretisanog modela vidljiva u prirodnoj, neusiljenoj pozi i spontanom izrazu. Serijom portreta eminentnih umetnika i pripadnika kulturne elite, Dragiša Radulović svedoči o bogatoj istoriji, programima i respektabilnoj ulozi koju Grafički kolektiv ima u nacionalnoj kulturi druge polovine 20. veka i danas.

"Izbor fotografija posvećen Grafičkom kolektivu može se sagledati kroz nekoliko celina koje mapiraju najznačajnije topose iz profesionalnog života galerije: umetnici, laureati nagrada Veliki i Mali pečat, istoričari umetnosti i likovni kritičari, a poseban omaž dat je osnivačima Kuće grafičara i prominentnim ličnostima koje su programski i idejno osmislile prve godine i decenije njenog rada - Boško Karanović, Mihailo Petrov, Stojan Ćelić, Mladen Srbinović, Lazar Vujaklija, Marko Krsmanović, Aleksandar Luković - i sledećoj generaciji koja je održala kontinuitet i doprinela ostvarenjima prethodnika – Bogdan Kršić, Božidar Džmerković, Miloš Ćirić, Peđa Ristić. Grupa fotografija koja bi se mogla nazvati Susreti najrečitije govori o svečanim vernisažima u Grafičkom kolektivu. Lišene reprezentacijskih simulakruma prisutnih u formi savremenih elektronskih avatara, ali i u tradicionalnim vizuelnim konstruktima, ove fotografije emaniraju radost i entuzijazam zajednice posvećene ideji afirmisanja i negovanja grafičkog stvaralaštva." (iz predgovora Miroslava Sapundžića)



Dragiša Radulović (1936. Čačak), diplomirani inženjer elektrotehnike. Fotografijom počeo da se bavi u gimnaziji 1954g, a izlaganjem od 1959. godine, samostalno i u okviru svoga kluba Elektromašinac i Foto-kino saveza Jugoslavije i Srbije. Učestvovao je na više od 150 izložbi i Salona fotografije u zemlji i inostranstvu i na njima dobio 44 nagrade i pohvale za pojedinačne radove i kolekcije. Održao i 17 samostalnih izložbi. Za višegodišnji rad u oblasti fotografije, kao predavač i instruktor, organizator izložbi, akcija i predavanja, član mnogih žirija, nagrađen je bronzanom plaketom Boris Kidrič, kao i brojnim diplomama. Od 1962. godine do današnjih dana sarađuje sa štampom, izdavačkim kućama, institutima, muzejima (MPU, Narodni muzej,), galerijama (SANU, KC ,“Cvijeta Zuzorić”, “Stara kapetanija”, ULUS), domovima kulture, društvenim organizacijama i nizom umetnika. Nosilac zvanja Majstor jugoslovenske i srpske fotografije, AFIAP, član ULUPUDS-a po pozivu.