Pretraga
Posetioci zainteresovani za ovaj portfolio posetili su još:
Čedomir Vasić
Marija Dragojlović
Branko Miljuš
Mihailo Đoković Tikalo
Aleksandar Cvetković
Zoran Todorović
Mileta Prodanović
Marijana Oro
Mihael Milunović
Irina Subotić
Srpsko apstraktno slikarstvo
U Prodajnoj galeriji Beograd, u četvrtak, 23. oktobra otvara se grupna izložba "Neki vidovi apstraktnog slikarstva u Srbiji posle 2000." Radovi sa izložbe se mogu pogledati do 10. novembra.
Na grupnoj izložbi autora Vasilija Sujića, istoričara umetnosti i likovnog kritičara, predstavljaju se: Miodrag Mlađović, Branko Raković, Perica Donkov, Savo Peković, Mihailo Petković, Dušan Junačkov, Dušica Pejić i Jelena Đurić, umetnici srednje generacije, već afirmisani, ali i mlađI učesnici koji još uvek preispituju svoje pozicije u okvirima apstraktnog slikarskog jezika. Ova postavka ukazuje na pojedine likovne pojave u Srbiji posle dvehiljadite godine koje se kreću od bliskih polažišta, a potom razvijaju autentični izraz, uz naglašeni individualizam u konačnom konstruisanju dela. Osnovna ideja je, prema rečima autora izložbe, predstavljanje "različitih pristupa koji pripadaju apstrakciji - od asocijativne, preko geometrijske do enformelnog konstruisanja slike’’, zasnovanih na amblematskom stavu Rudolfa Arnhajma o ’obliku na svakom nivou apstrakcije…’"
Ukazivanja na odnos apstrakcije i unutrašnje prirode stvari kod odabranih umetnika i povratna reakcija koja se ovde odigrava nije u direktnoj vezi sa vizuelnim sećanjima za istorijsku zaostavštinu, već je u pitanju unutrašnja potreba svakog od autora. Pripadaju različitim generacijama, a samim tim na različit način pristupaju delu. Izložba fokusira stvaralaštvo ovih umetnika sa tendencijom ukazivanja na moguće međusobne veze koje nisu čvrste jer svako od njih, bez obzira kolikom se čini da je srodan sa nekim, ipak na svoj način istražuje sebi prihvatljive elemente.
Analiziranjem opusa odabranih umetnika uočava se da se oni mogu posmatrati i pojedinačno i u međusobnim dodirima i prožimanjima. Korišćenje forme je na jedan način prisutno kod Branka Rakovića, a na drugi kod Mihaila Petkovića. Sličnu tenziju i snažan prodor iznutra ka površini vidljiv je kod Dušana Junačkova i Perice Donkova, ali njihove crne mase govore različitim jezikom. Kod Miodraga Mlađovića je zanimljiv izlazak u treću dimenziju, izlazak koji ipak ostaje na granici prikazivačkog sa jakom tendencijom ka apstraktnoj geometrizaciji. Jelena Đurić i Dušica Pejić su generacijski bliske, a njihov likovni jezik je i bitno različit a, istovremeno, izuzetno blizak, dok Savo Peković svoju poetiku vodi i ka apstraktnom i ka predmetnom istim intenzitetom u oba smera.
Svestan da je veoma labava granica između apstraktne i prikazivačke slike, onako kako ih u teoriji određuje Roman Ingarden, Sujić većinu ovih dela svrstava i u jednu i u drugu grupu.
Vasilije Sujić, istoričar umetnosti ( iz predgovora kataloga)
Datum objavljivanja: 22.10.2008.