Pretraga

Izložba obuhvata dva segmenta: video projekciju preko celog jednog zida galerije i site specific instalaciju koja se prožima kroz prostor drugog dela galerije. Video je dokumentacija stvaranja rada Pokretni motel (2015) – instalacije od izolir traka koja u Novom Sadu reprodukuje crtež Ivana Vitića za bungalov u okviru motela u Trogiru (1965). Instalacija je zamišljena da se koristi kao zaseban izložbeni segment u okviru većih hala ili javnog prostora. Na taj način, ona omogućava da se motel kreće i da ga poseti više ljudi, umesto da stoji na jednom mestu. Rad je realizovan u okviru internacionalnog kolaborativnog projekta Bijenala mladih umetnika



Mediterana i Evrope (BJCEM) i Udruženja Slobodne veze (Zagreb). Vitićev motel je nedugo potom dobio status zaštićenog spomenika kulture. Video je do sada bio prikazan u Milanu, Beogradu i Užicu. Site specific instalacija spaja zidove, pod i prozore galerije. Koriste se isti materijali kao i za potrebe Pokretnog motela – izolir trake osnovnih Bauhaus boja: plave, žute i crvene, kao i pvc folije u istim bojama A4 formata, koje se najčešće upotrebljavaju za koričenje fotokopiranog materijala. Transparentnost ovih folijapovezuje instalaciju s transparentnošću video projekcije, ali i sa spoljnim prostorom. Obe kompozicije su linearne. Instalacija je svojevrsni crtež koji interpretira prostor galerije i slična je izvedena u Galeriji Saveza udruženja likovnih umetnika Vojvodine (2018, Novi Sad). Instalacija je neponovljiva jer nastaje za potrebe galerije, dok je video vrlo kratak i obrće se u loopu. Na taj način se spajaju arhitektura, privremena umetnost i digitalni mediji koji ih reprodukuju.



Sonja Jankov (1985, Novi Sad) je nezavisni kustos, trenutno doktorand teorije umetnosti i medija na Univerzitetu umetnosti u Beogradu. Volontirala je i radila u Muzeju savremene umetnosti Vojvodine (2012–2015) i spoljni je saradnik brojnih institucija i nezavisne scene u regionu. Kao rezident je boravila u Poljskoj, Rumuniji, Austriji i Hrvatskoj, a provela je i godinu dana usavršavajući se u Centru za kritičku teoriju u Pragu (2008/2009). Realizovala je i devet samostalnih umetničkih izložbi u Bukureštu, Zagrebu, Novom Sadu, Užicu i Beogradu. Kao kustos je realizovala izložbe u Kulturnom centru Beograda, Galeriji savremene umetnosti Pančevo, Galeriji Remont Beograd, MMSU Rijeka, Galeriji Kazamat Osijek, Pogonu Jedinstvo Zagreb. Autor je nekoliko naučnih radova, među kojima su najnoviji: Choreographic and Spatial Layers in Jasmina Cibic’s Screendance ”The Pavilion” (Život umjetnosti, 106/2020, 36–51), Citiranje arhitekture kao umetnička i interpretativna strategija u savremenoj skulpturi: primer Radoša Antonijevića (Zbornik Matice srpske za likovne umetnosti, 48/ 2020, 303–314), „Die Untermenschen” i fantastično kao metod društvene kritike u filmu „Jojo Rabbit” (Zbornik Matice srpske za scenske umetnosti i muziku, 63/2020, 153–166), Museum of Revolution and Synthesis in Saša Tkačenko’s ”Eternal Flame” (Synaxa: Matica srpska International Journal for Social Sciences, Arts and Culture, 4–5/2019, 77–87). Kao likovni kritičar je pisala osvrte na brojne tematske izložbe, kao i na izložbe umetnika među kojima su: Dejvid Linč, Slobodan Šijan, Jasmina Cibic, Tadija Janičić, Zvonimir Santrač, Adrienn Ujhazi, Rade Tepavčević, Bojana S. Knežević, Sanja Poštić, Goran Despotovski, Nina Komel, Umetnička grupa Koja ona?, Uroš Đurić, Jasna Gulan,Sanja Radusin, Izabela Mašić, Sara Masnikosa, Borislav Nikolić, Aleksandra Saška Gruden, Vanja Novaković, Dagmar Glausnicer-Smit, Igor Smiljanić, Ana Ivić, Đorđe Ćorić, Dragana Kuprešanin, Kristina Palanjuk, Milica Dukić, Kolektiv Metanoja magacin, Marija Jevtić, Dragana Rađenović, Dr Marijaš, Sonja Jo, Violeta Labat Mitrušić, Vukašin Raduški, Vilmoš Harmoš, Janoš Tarko, Anica Radošević, Veroljub Naumović, Igor Bošnjak, Srđan Đurić, Sonja Bajić i drugi. Redovni je član ULUPUDS-a od 2015. godine. Živi u Novom Sadu.