Pretraga

Izvod iz Doktorskog umetničkog projekta Telesno i transcedentno autora Milana Antića Izložba „Soma“ predstavlja deo doktorskog umetničkog projekta „Telesno i transcedentno“. Naziv izložbe izveden je od grčke reči soma (telo), ali istovremeno referira na istoimeni pojam iz futurističkog romana Oldosa Hakslija (Aldous Huksley) „Vrli novi svet“ (Brave new world). Somatizam odnosno izražavanje emocija putem preformulisanja telesnih formi, pod konstantno naglašenom kenestezom, posledica je određene samo-kontrole, koja vodi nekoj vrsti autogenog treninga. Sa filozofskog aspekta polazišnu tačku predstavlja Aristotelovo poimanje polariteta između završnog oblika i početnog dodira, dok se njihov nastanak i definisanje pronalazi u umu kao njihovom prapočetku. Telo kontekstovano kroz biologizam, direktno uspostavlja analogiju imeđu datog organizma i društva kao zatvorenog celovitog sistema, koje po Spenseru (Herbert Spencer), inače tvorcu ovog sociološkog stanovništva, reflektuje svoje biološke procese kao jedinka na složeniji sistem (društvo) odnosno skupinu istih i tako iz sfere biologije odvodi u oblast sociologije i obratno. Intermitentni prikazi ukazuju na ličnost odnosno izdvojen sociološki uzorak kao promenljiv fenomen a njegova prmenljivost pripisuje se konstantnoj fluktuaciji telesnih stanja. U tako postavljenom odnosu telo istovremeno biva uzročni izvor društvenih kretanja i podvrgnuti činioc diktatima kolektive svesti. San tumačen kao telesna manifestacija odnosno refleks njegovog opšteg stanja po Frojdu zasigurno odgovara somatskim stimulansima koji njime upravljaju. Na taj način pokreću se pitanja sa polja metapsihologije gde je u fokusu poimanje tela na intuitivan i imaginativan način. Astigmatični telesni događaji ne slede ustaljene šeme biologije i time grade novi metafizički smisao, ulazeći u polje svesti. Svest pretstavljena kroz telo zapravo je njegova funkcija ili unutrašnji događaj koji zavisi od određenih spoljnih događaja dok se spoznaja tih spoljašnjih uslova vrši upravo svešću, na taj način svest istovremeno biva deo sveukupnog okruženja ali i koekstenzivana u odnosu na njega. Ona nije prikazana kao posledica već kao subjekt koji formira relaciju između uzroka i posledice.

Milan Antić Rođen 1984. u Beogradu. Diplomirao 2010. na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu u klasi red. prof Gordana Nikolića odsek slikarstvo. Trenutno na doktorskim studijama istog Fakulteta pod mentorstvom red. prof. Dimitrija Pecića. Član je ULUS-a od 2010. Učestvovao je na brojnim izložbama u zemlji i inostranstvu. Zaposlen je u zvanju docenta na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu za užu umetničku oblast slikarstvo. Dobitnik je više nagrada za svoj rad.