Pretraga

Trideset dela iz kolekcije porodice Pavlović (ulja, asamblaži i crteži na platnu, crteži na papiru, gvaševi, akvareli, kao i jedna tapiserija) ostvareni u širokom vremenskom luku između 1957. i 2001. godine dosledno markiraju slikarev stvaralački put.



Autor postavke i teksta u katalogu, istoričar umetnosti Nikola Kusovac, između ostalog tumači:



„Mada bi se umetnički opus Zorana Pavlovića mogao u celini da svrsta u kategoriju takozvane nefigurativne umetnosti ili kako sam definiše „apstraktne figurativnosti", što bi za tumače i tumačenje njegovo dela zanačilo da u njegovom stvaralaštvu problemi čiste likovnosti i estetike po svemu nadilaze narativne, deskriptivne, moralne i druge elemente, ipak u praksi nije bivalo  tako. Narvno, osim krajem pedesetih i počekom šezdesetih godina kada je on bio jedan od vodećih protagonista  potike srpkog enformela.  Jer, iza prividne ikonografske nečitljivosti skrivene unutar zamršene arbeske živog razgibanog i snagom violentnog gesta definisanog crteža, inače zapretane ispod ekspresionistički zvonkih bojenih  skladova koji pulsiraju moćnom unutrašnjom snagom, može da se prepozna priroda jednog brižnog intelektualca i stoga istinski angažovanog umetnika, svojevrsnog egzistencijaliste".



Tekst naslovljen „Ispod sedam kora" Nikola Kusovac zaključuje:



„Stoga ključeve koji vode do razotrkivanja i punog razumevanja njegove stvaralačke naravi, njegovog umetničkog bića, treba tražiti u igri demaskiranja, u odbijanju ponuđenog, onog što je ostavio na površini, dakle svega opisnog, narativnog  i čulnog, svega što on prividno nudi. Nasuprot, samo ono što je zapretano, stavljeno ispod sedam kora, namerno prikriveno velovima tvoračkih tajni, jeste pravo lice i srž umetnika  i umetničkog dela Zorana Pavlovića".





Zoran Pavlović (1932, Skoplje - 2006, Beograd) bio je slikar, likovni pedagod, teoretičar umetnosti i likovni kritičar. Diplomirao je 1959. godine na grupi za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta u Beogradu i na slikarskom odseku Akademije likovnih umetnosti, gde je 1961. godine i magistrirao. Izlaže od 1958. godine. Kao likovni pedagog prošao je sva zvanja, od asistenta do redovnog profesora i dekana Akademije, kasnije Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu. Godine 2000. osnovao je katedru za slikarstvo na Akademiji BK. Autor je desetak knjiga, monografija, i jedne zbirke poezije. Od posebnog značaja su i dve serije emisija koje je snimio za RTS: „Teme i tehnike u likovnim umetnostima" i „Rečnik slikarstva". Dobitnik je brojnih nagrada za likovno stvaralaštvo, između ostalih:  Nagrade kritike na Oktobarskom salonu 1962, Oktobarske nagrade za slikarstvo grada Beograda za 1981. godinu, Sedmojulske nagrade za likovne umetnosti 1989, kao i dve nagrade ULUS-a za 2002. i 2003. godinu.