Pretraga

Sećanje na Floridu je jedna od retkih i uzbudljivih knjiga u kojoj dva stvaraoca, posredstvom dva medija izražavanja – fotografske slike i pisane reči, razmatraju brojna univerzalna pitanja: zakonomernosti života, nastajanja, propadanja, nestajanja, razumevanja prošlosti, sadašnjosti i budućnosti, pojedinca i kolektiva, idola, stvaralaštva i njegovih medija, entropije...



Neposredan povod je, reklo bi se, serija fotografija Predraga Cileta Mihajlovića snimljenih u kompleksu kragujevačke automobilske industrije "Zastava" (nekada "Crvena Zastava"), koja s izuzetnim rafirmanom, od najširih planova do najsitnijh detalja i materijala, slika ovaj gigantski projekat naše industrije, ali i njegovo tužno propadanje. O "logici" toga Slobodan Lazarević u jednoj od svojih epistola, između ostalog, kaže: "I u slučaju, u krugu zatečenog juga između dve državne zastave, arogantno se pomislilo da se šminkom i kozetikom može prevariti jedna tehnički i tehnološki neuporedivo razvijenija sredina. Uložen je ogroman trud, osvojeno preko šest stotina novih pozicija koje su ugrađene u već prevaziđeni u osnovi zastareli model. Umni stratezi na ovom poslu, poverovali su da se Klaususov drugi princip termodinamike primenjen na zakone tehnike i ekonomije može u uslovima samoupravnog socijalizma opovrgnuti samo uz pomoć jednog razloga – niske cene proizvodnje. Međutim, taj razlog nije bio dovoljan da poništi sve mane proizvoda i nedostatke proizvodnje... Proizvod je u toplijoj sredini izazivao pošalice i smeh, jedan broj dizajnera inspirisao na groteskni pogled u ono što je trebalo da bude automobil, a hladnijoj je doneo smrt. Nije ni čudo, jer ovde veliki deo naroda šibicu još uvek zove mašina."



Sećanje na Floridu je, pored svega drugog, i čudesno svedočanstvo o zajedništvu koje su Predrag Cile Mihajlović i Slobodan Lazarević gradili zajedno radeći (i u Zastavi) i dugo godina prijateljujući. 



Predrag Cile Mihajlović. je svoje fotografije izlagao na 20-tak samostalnih izložbi u Kragujevcu, Karlovcu, Čačku, Splitu, Beogradu, Priboju, Omoljici....Nagradjivan je na izložbama fotografije u organizaciji Foto-saveza, u Beogradu, Novom Sadu, Zagrebu, a dobitnik je i plaketa: ULUPUDS-a za 1996. i Nacionalnog centra za fotografiju 2002. Radio je na istraživanju i prezentaciji fotografske baštine u Srbiji o čemu svedoče brojne izložbe o Kragujevcu na starim fotografijama koje su snimljene u periodu od 1859. do 1920. Napisao je knjige: Život nije stvarnost, Spomenar 1900-1914, Starac iz Mandića,  fotomonografiju Kragujevac, Sećanje na floridu. Trenutno radi kao fotograf u Narodnom muzeju u Kragujevcu.



Slobodan Lazarević  je završio Filološki fakultet u Beogradu gde je magistrirao i doktorirao 2000. U Kragujevcu je radio kao novinar, a potom je bio urednik u časopisu za nauku i praksu Zastava. U to vreme je napisao knjigu Zajedničko u nevidljivom (1995).



Objavio je brojne knjige pesama, proze, eseja, monografije o umetnicima, kao i veći broj studija, ogleda, članaka i prikaza u listovima i časopisima.Danas predaje teoriju književnosti, opštu književnost i arhetipske moduse u književnosti.

Portfolio Kulturnog centra Beograd