Pretraga

Raša Todosijević se pojavljuje na  umetničkoj sceni Beograda kasnih šezdesetih godina prošlog veka. Zajedno sa manjom grupom sasvim mladih umetnika okupljenih oko Studentskog  Kulturnog Centra on ubrzo biva prepoznat kao jedan od vodećih kreatora  nove, post-objektne ili, uopšteno govoreći, konceptualne umetnosti. U onovremenim prilikama, orijentisanim ka slikarstvu, skulpturi i grafici, ali i svim estetskim merilima koja su se vezivala iskljucivo za te "klasične medije" Raša Todosijević počinje da se bavi performensom, fotografijom, videom, elementarnim slikanjem, zatim umetničkim objektima od netrajnih materijala ili, u najradikalnijim slučajevima, on svesno upotrebljava svoje telo kao subjekt i objekt umetničke ekspresije. Taj istinski i duboki raskid sa starom praksom deluje stimulativno u stvaranju novog jezika umetnosti i nove optike u pogledu na zatečeni svet kulture. Međutim, "novi mediji" i nova umetnost za koju se Todosijević zalaže,  nailaze na oštar, a ne retko, i na rigidni otpor sredine koja se nakon socijalističkog realizma komotno užljebila u one konvencije i onu tradiciju čija uporišta nalazimo u poznatom socijalističkom modernizmu. Umesto estetizacije politike Todosijević se orjentiše ka politizaciji umetnosti i ka oštroj kritici vremena i neupitnih paradigmi vladajuće kulture. Takvim stavovima, naimalo povoljnim za mladog umetnika na samom početku karijere, on postepeno stiče više nego zapaženu reputaciju na međunarodnoj umetničkoj sceni.

Pogledaj izložbu