Pretraga

Radomir Knežević(1957. Кikinda) završio je Fakultet likovnih umetnosti u Beogradu 1983. godine. Magistarske studije je završio na istom fakultetu 1988. godine. U zvanju je redovnog profesora na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Samostalno je izlagao na preko 40 izložbi i na preko 150 grupnih izložbi u zemlji i inostranstvu (Pariz, Milano, Novi Meksiko, Buenos Aires, Maribor, Sarajevo, Novi Sad, Banja Luka, Amsterdam, Кil, Malme, Tokio, Solun …). Dobitnik je više značajnih nagrada i priznanja. Prepoznatljiva Кneževićeva stvaralačka poetika na najnovijoj izložbi u Prodajnoj galeriji ,,Beograd“ artikuliše se kao ambijentalna instalacija nastala iz sadejstva sa prirodom, od materijala pronađenih u prirodnom okruženju – šiblja i drveća. Radovi proizilaze iz prepleta “živih materijala” koji su mišljeni kao svojevrsni crteži u prostoru galerije u kome oni zajedno sa svojim senkama formiraju specifične vizuelne situacije. Složene trodimenzionalne linearne kompozicije akumuliranjem pojedinačnih delova, povezanih u hipotetičke spletove, upućuju na svu složenost i enigmatičnost unutrašnjih struktura biljnih organizama u prirodi.

Liniju, trag na papiru, kao liniju horizonta i granicu između vidljivog i nevidljivog sveta Radomir Knežević menja izlaskom u trodimenzionalni prostor, započinje „crtanjem“ prirodnim materijalom. Stvara oblike koji u svojoj tananoj formi otkrivaju jedan nevidljivi svet koji oživljava prostorno, u vremenu tekuće „realnosti“. Pruće je materijal kojim „iscrtava“ imaginarne forme, otkriva svet nedostupan neposrednom pogledu. Mrežasti oblici, lelujavim, izduženim prisustvom, blago oslonjeni na tlo ili okačeni tako da lebde, obznanjuju strujanja, umreženja čije posredno prisustvo, unutrašnja interakcija, najdirektnije počinje da utiče na život, menja ga i oblikuje. Nevidljiva mreža puteva reči i slika koja nas približava jedne drugima, za umetnika je osnova, povod, potka za „tkanje“ u materijalu koji nam je priroda već dala i razlistala bogatom lepezom oblika. Prateći njenu mudrost, Knežević ide u potragu, pronalaženje, a zatim pripremu i oblikovanje, grana i pruća da bi stvorio jedinstveni svet i novi jezik materije koji teži da se uskladi i harmonizuje svoje postojanje s prirodom.



 



Dragica Vuković, istoričar umetnosti (iz predgovora kataloga)