Umetnik

Prati umetnika

Pretraga

Primarna umetnost

U Salonu Narodnog muzeja Zrenjanin u utorak, 12. maja 2009. godine, u 19 časova biće otvorena izložba "Primarna umetnost - Slike na stenama, slike na telu" iz Muzeja afričke umetnosti Beograd.

 


Izložba obuhvata fotografije pećinskih slika i gravira pronađenih u Sahari, najvećem neolitskom slikanom kompleksu, fotografije slika na telu i modele oslikanih glava. Autorka izložbe je Nataša Njegovanović-Ristić, viši kustos Muzeja afričke umetnosti u Beogradu.

Izložba će biti otvorena do 5. juna 2009. godine a poslužiće i kao inspiracija dela programa za Noć muzeja 2009.


 


PRIMARNA UMETNOST

Slike na stenama   Slike na telu


Izložba "Primarna umetnost - slike na stenama, slike na telu", posvećena je slikarskom stvaralaštvu neolita i još starijem mediju, body artu - oslikavanju lica i tela kod drevnih naroda Afrike. Ova praksa seže u daleku prošlost o čemu svedoče pećinske slike i gravire pronađene u Sahari. Sahara, sa stotinama hiljada graviranih crteža i oslikanih stena predstavlja najveći neolitski slikani kompleks, nastao u dugom vremenskom rasponu od 7000. god. pre nove ere, do početka nove ere. Periodizacija je podeljena na pet najvažanijih segmenata: period bubalusa (7000 – 5000 god.p.n.e.), period okruglih glava (6000 – 5000 god.p.n.e.), period goveda (5000 – 1500 god. p.n.e.), period konja (1500 – 500 god. p.n.e.) i period kamila (500 god. p.n.e. –  pa nadalje). Važnost ovog neolitskog kompleksa ogleda se u likovnom jeziku putem koga se otkriva univerzalna ljudska potreba za komunikacijom, i to na različitim nivoima: komunikacija sa višim silama, sa duhovima, sa prirodom. U trajanju od nekoliko milenijuma saharska umetnost je menjala motive, stilove, formate dela, ali su tehnike rada ostale iste. Od početka do kraja ove duge tradicije likovnog stvaralaštva upražnjavane su dve tehnike: urezivanje ili graviranje i slikanje na stenama.




Zahvaljujući izuzetnom umeću likovno ukrašavanje ljudskog tela na afričkom kontinentu dovedeno je do savršenstva. Privremeno ukrašavanje tela - slike ostvarene bojom, čije je trajanje ograničeno i telesno ukrašavanje trajnim sredstvima – urezivanje (skarifikacija) i tetoviranje upražnjavalo je toliko afričkih zajednica koliko ih postoji u tako dugom vremenskom periodu. Jezik telesnog ukrašavanja kroz milenijume se razvio u jedinstvenu formu simbola gde jedan najmanji urez, oznaka illi crtež mogu označavati socijalni status, plemensku pripadnost, plodnost, starosnu grupu, podvig u ljubavi, lovu, borbi ili svakodnevnom životu. Nezavisno od estetike samih ukrasa, nakita ili odeće koje je čovek nosio, samo telo je tretirano kao umetnički oblik – telo kao skulptura ili telo kao slika u koju su unete neiscrpna mašta i kreativnost.




Komparacija dva naizgled različita vida stvaralaštva primarne umetnosti na afričkom kontinentu – pećinsko slikarstvo i telesno ukrašavanja, potvrđuje tezu da su crtež i boja najstariji oblici komunikacije i ljudske potrebe za izražavanjem umetničkog senzibiliteta.




Nataša Njegovanović-Ristić, viši kustos


Portfolio Narodni muzej Zrenjanin


Portfolio Muzej afričke umetnosti


 

Datum objavljivanja: 05.05.2009.