Pretraga

Ciklus likovnih radova započet pre par godina, zaokružen je magistarskom izložbom, logičnim sledom formalnih i tematskih procesa u vizuelnom istraživanju mlade beogradske umetnice Milice Vuković. Ko poznaje Miličin likovni rad, setiće se onih studentskih samostalnih i grupnih izlaganja, gde se nedvosmisleno nalazi zametak njenih masmedijskih, socioloških pa i lingvističko - jezičkih interesovanja, naravno u domenu likovnosti, primarno. Od tih ranih radova, gde je u formi kolaža, kombinovane tehnike, crteža i akrilika, interpretirala eho reklamnih i medijskih poruka vizuelno jasno i likovno uobličeno, asocirajući i na umetnost grafita, Milica je otišla dalje.

Završavajući specijalizaciju na FPU u Beogradu, na odseku zidnog slikarstva, a opredelivši se za tehniku mozaika, ona je svoje postojeće observacije podigla na nivo mogućnosti ove specifične, drevne i zahtevne slikarske tehnike.

U toku svojih istraživanja umetnica je prešla put od likovne interpretacije tv slike kroz vizuelno-verbalne sadržaje do izdvajanja znakova interpunkcije, kao samostalnih likovnih organizama. Oni su se spontano nametnuli, kako formom tako i značenjem. Suštinski, umetnica je postigla radikalnu redukciju u plastičkom smislu. Milica je ovoj temi prišla minimalistički, donekle izmenjenog koncepta. Od jedne vrste angažovanosti fokusirala se na semantičko i estetsko razmatranje znakova interpunkcije sa njihovim univerzalnim i jasnim porukama u tekstualnom kontekstu.

Njene mozaičke slike su tako i oblikom tj. formom prerasle u tačke, uzvičnike, upitnike, zareze, znake navoda. Ovi potpuno samostalni organizmi u likovnom ali i značenjskom smislu, aludiraju i na geometrijske aspiracije umetnice u krajnjem ishodu. Njima prethode, kao svojevrsne skice, bele slike, rađene kombinovanom tehnikom.

Tako, tačke M. Vuković  nisu jednolične crne  tačke, koje označavaju samo i jedino kraj reda. Miličine tačke imaju u sebi živo linearno vizuelno kretanje ili spiralu koja se odmotava, zahvaljujući sledu kretanja mozaičkih kockica.

U drugim radovima tesere kombinuje sa različitim materijalima: žimom, žicom, elementima žičanih rešetaka, mrežica i drugim metalnim delovima. Tačke Milice Vuković, obećavaju rasplet, izlaz, nastavak. U drugim primerima, one aludiraju na čipove, te osnovne jedinice hardversko-softverskih tehnologija, kojima smo danas okruženi.

Uskličnik je eksplicitno oštar trougao i potenciran decidno crvenim akcentima - kockicama.

Upitnik je mekih obrisa i linearnih kretanja, ostavlja dilemu.

U smeru složenijih enigmi na pitanja bez odgovora, likovno i smisleno su složeniji - Beskonačna upitanost, Beskonačno razmišljanje i Beskonačno upozorenje, koje ističu jedan drugi simbol preuzet iz matematike.

Najintrigantniji su svakako navodnici, likovno najbogatiji kombinovanim materijalima.

Likovnost i vizuelna igra oblikom i sadržajem znakova interpunkcije pre svega u tehnici mozaika, uz  slobodu apliciranja i drugih materijala, lepljenjem, udevanjem u osnovu sa kamenim kockicama, intervencija prskanjem srebrnom bojom, u radovima Milice Vuković, pokazale su se u punom kvalitetu. Poštujući osnovne zahteve tehnike, ali prateći kontinuo svojih interesovanja u domenu likovne poetike uz nesputanu slobodu kreativnosti, Milica Vuković je uspela da pomiri naizgled anahronu slikarsku tehniku sa jednom vrstom angažovanog odnosa umetnika prema okruženju.

Sublimacijom svog ličnog stava sa simbolikom i semantikom znakova interpunkcije, ova mlada umetnica je pomirila potrebu savremnog trenutka da umetnik dela u sferi javnog, medijskog, sociološkog i angažovanog.

(Tekst iz kataloga, Ivona Rajačić-Barandovski, istoričarka umetnosti)