Pretraga

Izložba slika i crteža Nebojše Bežanića zamišljena je sa idejom da se po prvi put omogući sažet i jezgrovit uvid u dosadašnje stvaralaštvo ovog izuzetno plodnog čačanskog i pariskog slikara, i jedne od najmarkantnijih ličnosti savremene crtačke prakse u svetu.



Izložbu čini izbor od preko sedamdeset skica, crteža, akvarela i slika do kojih je organizator ljubaznošću Nebojšinih prijatelja, porodice i poštovaoca njegove umetnosti iz Čačka, Gornjeg Milanovca i Beograda, kao i manjim delom iz umetnikovog ateljea u Parizu, uspeo za ovu priliku da dođe.



Za izložbu je priređen katalog sa reprodukcijama izloženih radova i opsežnom kritičkom studijom istoričara umetnosti  Miodraga Danilovića, kojom se, takođe, po prvi put u celini osvetljava razvoj Bežanićevog stvaralaštva.



„Delo slikara Nebojše Bežanića (1964) spada među najzanimljivija i najenigmatičnija poglavlja istorije umetnosti kraja 20. i početka 21. veka. Ponikao u Čačku, gradu bogatog istorijskog i kulturnog nasleđa, gde je načinio svoje prve korake u likovnom izražavanju, Bežanić se na Akademiju primenjenih umetnosti u Beogradu upisao sa svega šesnaest godina. NJegovo formiranje tokom ranih osamdesetih predstavljalo je spoj srećnih okolnosti, susret nesvakidašnjeg dara ovog umetnika i izuzetno dinamične i podsticajne atmosfere ondašnje jugoslovenske likovne, muzičke, filmske i strip scene. Tokom te decenije Bežanić je stvarao u poetici veoma bliskoj savremenim kretanjima u nemačkoj (neue wilde), francuskoj (figuration libre), i njujorškoj uličnoj umetnosti. Do transformacije u njegovom stvaralaštvu dolazi sa preseljenjem u Pariz ranih devedesetih, gde je prolazeći kroz iskušenja imigracije i borbe za afirmaciju stvorio svoj slojeviti, distinktivno postmodernistički slikarski izraz, u kome se ukrštaju najrazličitiji civilizacijski i kulturni uticaji, i koje je po svom kombinovanju drevnih, arhajskih, i savremenih, popularnih sadržaja, veoma blisko umetnicima urbanog ikoničkog i pop nadrealističkog slikarstva (Riku Prolu, Robertu Vilijemsu, Marku Rajdenu, Haritonu Pušvagneru, Majklu Forbsu). Pojedinačna ostvarenja i serije ovog umetnika nalaze se u brojnim privatnim, galerijskim i muzejskim kolekcijama širom sveta, a njegov opus je po svom obuhvatu verovatno jedan od poslednjih pokušaja da se u vidu specifične vizuelne estetike da celovit pogled na tokove savremene civilizacije i kulture, po samoj svojoj prirodi neobuhvatne i nepregledne.“ (M. Danilović)