Pretraga

Marija Sibinović u svom radu istražuje ideju prostora, njegove fizičke dimenzije, ujedno i prostor kao društveno-antropološku kategoriju u uslovima savremenog urbanog identiteta. Problematizovanje psiholoških mehanizama percepcije kroz optičku slojevitost i višedimenzinalnost autorka ostvaruje sinergijom različitih umetničkih postupaka na liniji tradicionalno-savremeno. Izložba je nastavak istraživanja nastalih u okviru doktorskog umetničkog projekta “Refleksije grada – Principi grafike u funkciji vizuelizacije urbanog prostora”, koji se bavi fenomenima transparentnosti i refleksivnosti u kontekstima arhitekture i umetnosti. Ovi fenomeni u okviru autorskog koncepta i same postavke koja se u dijaloškoj formi prilagođava uslovima izlagačkog prostora naglašeni su upotrebom transparentnih materijala u procesu grafičke štampe, relizovanjem modularnih grafičkih instalacija i live stream video snimka izložbenog prostora. Rad Marije Sibinović sa fokusom na grafiku u višemedijskom stvaralačkom području predstavljen je 2021. u okviru online međunarodnog simpozijuma “Grafika na/iza ivice” na web strani Grafičkog kolektiva.



„Od simulacije transparentnosti fizičkim pojavama stakla, preko ideje otvorenosti u komunikaciji i gradnji, do društva nadzora i kontrole; od proročkog i magijskog refleksivnog, preko vizuelnih efekata i zavodljivosti arhitektonskog stakla, do psiholoških teorija i svesnog (samo)promišljanja: priča o transparentnosti i refleksivnosti može pokriti široki dijapazon ljudskog delanja, mogu se izraziti brojni aspekti jedne civilizacije koja je pomenutim pojavama toliko fascinirana i od kojih je načinila različite, katkad, kontrasne kontekste. (…)

Suština grafičkog izraza često je zasnovana na ideji svedenog, pročišćenog i jasnog jezika, bilo da su izabrani motivi mimetičke ili apstraktnije prirode. Ovde je, međutim, sadržaj sama površina obrađena hemijskim postupkom karakterističnim za tehniku duboke štampe, krećući se na tankom području između slikarskog i grafičkog pristupa. Razmatrana je ideja same virtuelne slike koja se formira kombinacijom izvedenog i kao posledica materijala. Strukture na kojima se otisci nalaze stoga predstavljaju oblike intermedijskog iskaza: grafika – slika – skulptura. U sopstvenom shvatanju i praktikovanju grafike, specifične odrednice pronađene su u multipliciranju i transparentnosti štamparskih slojeva prilikom rada u višebojnoj kombinovanoj štampi... Projekat uglavnom čine jednoslojni otisci, a plavo polje je taj jedan sloj, „glavni sloj”, u gradnji vizuelnih senzacija, onaj koji sadrži i omogućava sve druge. (…) Novi aspekti medija i gradova idu u korak sa vremenom. Mogućnosti prenošenja, produkcije i manipulacije informacijom mogu se iskoristiti i umetničkim praksama, ne samo kao puko sredstvo već sa referencama na medijsku ulogu koja oblikuje naš način posmatranja i doživljaj sveta. Polazište grafičkog medija predstavlja i bitnu sponu manuelnog rada sa užurbanim urbanim napretkom; statični, ali varijabilni, otisak poslužio je kao osnova za vizuelizaciju grada, podlogu kretanjima i uodnošavanja simultanih slika. Umnoženi otisci funkcionišu kao prozorska polja modularnog karaktera gradskih pejzaža, time otvarajući i pitanja medijske produkcije i uspostavljanja veza sa gradskim ambijentom.“

M. Sibinović, odlomci iz doktorskog umetničkog projekta



Marija Sibinović (1989. Beograd) završila osnovne diplomske 2012. i master studije 2013. godine na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu, u klasi prof. Mirjane Tomašević, modul grafika i knjiga. Doktorirala je na Univerzitetu umetnosti u Beogradu, smer višemedijska umetnost na temu „Refleksije grada – Principi grafike u funkciji vizuelizacije urbanog prostora“, mentor dr umet. Vladimira Milanovića. Učestvovala na oko 50 kolektivnih izložbi, u zemlji i inostranstvu; realizovala osam samostalnih izložbi. Član ULUPUDS-a od 2015. Od 2016. do 2021. bila je angažovana pri nastavi na Fakultetu primenjenih umetnosti.