Pretraga

U svom dvadesetogodišnjem iskustvu rada u mediju fotografije, Marija Ćalić izgradila je jedan od najcelovitijih i istraživački najintrigantnijih opusa u domenu umetničke fotografije. Inspirisana nekim od amblematskih radova istorijske dade i nadrealizma, vitalna komponentna njenog rada zasnovana je na spojevima dokumentarnog i fikcije, elementima tradicije figurativnog slikarstva, montažnih postupaka neoavangardnog filma, kao i na raznovrsnim tipologijama portretske fotografije. Umetnica je član ULUPUDS-a, sekcije fotografije od 1999, pohađala je tečajeve i kurseve savremene fotografije, od kojih izdvajamo londonski „St Martin's School of Art“. Izlagala je na brojnim referentnim grupnim izložbama u zemlji i inostranstvu, a ovo je njena petnaesta samostalna izložba.



Jedan od svakako najubedljivih fenomena savremene fotografije odvija se na liniji jednovremenog prožimanja i „kontaminacije“ između žanra reklamne fotografije – modne i posebno portretske fotografije tzv. „celebrities“ (poznatih javnih ličnosti), i onoga što predstavlja višemedijsku otvorenost i „konverzacijsku“ komponentu savremene umetnosti. Marija Ćalić eksploatiše neka od osnovnih performativnih i estetskih svojstava medija modne i posebno portretske fotografije od kojih polazi, da bi kreirala čitav jedan svet „izokrenutog dekora“, zajednice ekscentričnih i melanholičkih likova koji uvek kreiraju jedinstven fotografski ambijent i narative specijalno izrežirane za prostore u kojima se izlaže. Fotografski opus Ćalićeve u prvom planu predstavlja ljudske figure fotografisane u prirodnoj veličini koje zazivaju direktno suočavanje i empatiju sa posmatračem. Individue su zatečene u međuprostoru izloženom pogledu profesionalnog objektiva i izolovanim trenucima između fotografskih sesija, ali i prostoru retorike militantnih identiteta koje nameće reklamna industrija i repliciranja njenih krhkih egzistencija u na(e)stajanju.





Ciklus Izbor po srodnosti reflektuje čitavu jednu galeriju likova u „paradoksalnim analogijama“, njihovih odnosa, koji po kazivanju same autorke predstavljaju: “Niz izolovanih prizora koji se odnose na izražajnost tela, njegove potencijalne odnose sa drugim telima i nemoći da se ona do kraja ispolje. Stoga su zebnja i uzmicanje produžena stanja iz kojih ljudsko biće gotovo ne izlazi, uprkos izvornoj potrebi pokazivanja čulnosti. (...) Fotografski ciklus odaje atmosfere i raspoloženja  našeg doba, u kome su prepreke, sputanosti i fantazmi glavne odlike postojanja. Premda se naslov 'Izbor po srodnosti' čini preuzetim iz Geteovog romana o ljudskim strastima, u pitanju je kontrateza. Srodnost portreta, ambijenata i predmeta je u naponu ispoljavanja, otvarajući tako potencijal čulnosti, ali i strepnju ka novim preobražajima.”    



Jelena Krivokapić, istoričar umetnosti (iz predgovora kataloga)