Pretraga

Negde tamo, na dnu Meksičkog zaliva i Arktičkog okeana, dešava se eksploatacija prirodnih resursa u vidu sirove nafte i označavanje teritorije prisustvom i osvajanjem. S druge strane, ovde čelične ploče bivaju tretirane korozivnim sredstvom a potom se preko njih slika, ostavljajući određene obrise da slobodno rđaju vremenom. Na pojedinim delovima slika su slagani slojevi betona pomešanog sa česticama metala, prizivajući poznate strukture koje su prepuštene promenama van naše kontrole.



Na ovoj izložbi bićete u prilici da vidite dela francuskog umetnika Kontana Žermena. Njegova dela bave se kako ekologijom, tako i prirodom našeg bića. To je odnos potrošnje i proizvodnje, gde je ključni činilac sama materijalnost njegovih dela, koju proizvodi korodiranjem čelika. Na ovaj način, u dugom ispitivanju naših promenljivih priroda, nama je dozvoljeno preuređivanje naših kolektivnih istorija. Korozija se uvlači i pravi prostor za sebe kako bismo mi kasnije bili sposobni za sklapanje alternativnih scenarija. Obrisi naseljavanja, postavljaju se u vidu novih elemenata, stvoreni kao podsetnici starih struktura. Oni postaju scenario familijarnosti i osećanja pripadanja. Obrisi i strukture su prepušteni tihoj materijalnosti korozije i propadanja.







Kontan Žerman je odrastao u Saudijskoj Arabiji i Brazilu pre nego što se kao dete nastanio u Parizu. Njegovo veliko interesovanje za fikciju i stripove ga je od ranih dana navelo da kroz slike pripoveda priče. Fasciniran slikarima romantizma iz 18. i 19. veka, opčinjava ga estetika sublimnog, do koje dolazi kroz kontemplaciju nad veličanstvenim pejzažima, kao i dela savremenih umetnika poput Gerharda Rihtera i Anselma Kifera. Kinematografski svet (Dejvid Linč, Andrej Tarkovski, Džejms Kameron) takođe igra svoju ulogu u svetlosnim efektima i odnosu prema gledaocu, kao i naučne slike do kojih je došao podvodnim istraživanjima.



Kroz prizmu urbanih „ne-prostora”, teme koju je istraživao tokom studija na Akademiji lepih umetnosti u Parizu, započeo je svoj slikarski rad. Autoputevi, parkirališta i industrijske zone deo su savremenih pejzaža i podsećaju na činjenicu da netaknuti prostori gotovo više ne postoje, s obzirom na to da je čovek u potpunosti kolonizovao zemlju. Na izložbi „Traganje u dubinama”, on nudi nov narativ o ovim izolovanim prostorima, istražujući fascinantan svet zemaljskih dubina.