Pretraga

Katarina Anđelković (1983, Beograd) arhitekta i slikar, u okviru stvaralačke prakse, teorijskih istraživanja i programa edukacije deluje na  širem području vizuelnih umetnosti. Realizovala je šest samostalnih izložbi i učestvovala na više od 60 grupnih izložbi posvećenih arhitekturi, likovnim umetnostima i fotografiji u Srbiji i inostranstvu. Radi kao gostujući predavač na više univerziteta u zemlji i inostranstvu - SMT New York, Chair of Creative Architecture, University of Oklahoma (U.S.), Institute of Form Theory and History (Oslo), Institute of Urbanism and Landscape (Oslo) i dr. Prostorna i zidna instalacija pod nazivom „PANdemia PANscape“ simulira „naseljavanje nehumanog prostora“ korišćenjem narativnih vizuelnih uređaja, tehnike fragmentacije i slojevitosti slika. Suprotno očekivanom, ovom izložbom nije opisana negativna konotacija kolektivne sudbine postpandemijskog sveta, već mogućnosti koje aktuelni kontekst otvara za razumevanje arhitekture kroz sočivo nadrealnog, metafizičkog i fantastičnog. Repeticija jedinih prepoznatljivih motiva, stepeništa i svetla na horizontu, poput nadrealističkih strategija na koje se poziva,  otvara portal između realnosti i fantastičnih podzemnih svetova kojima se pristupa.







Tradicionalni načini predstavljanja arhitektonskog prostora deluju u okviru konvencionalnih sredstava za označavanje (preklopljeni crteži, izgledi, itd.). Ovakvi crteži stoga nemaju sredstva da otkriju nove misaone modele koji mogu obogatiti tradicionalnu arhitektonsku reprezentaciju i promeniti statično razumevanje arhitektonskog prostora kako bi odgovorili na tekuće turbulentne pandemijske transformacije.

Artikulišući moju praksu pravljenja slika u odnosu na sredstva za prenošenje prostornog iskustva КOVID-19, postigla sam slike iz kojih se mogu čitati slojevi vremena. U pozadini crteža, zacrtala sam 'mašinsku operaciju' u svim njenim manifestacijama i razvila grafički jezik kodiranja oponašajući funkcije copy paste revitalizovane pin bar tehnike crtanja. Кao konačni rezultat, slojevite slike ručnih i digitalnih crteža čitaju se kao slojevi transformacije kroz vreme.







Katarina Anđelković (iz predgovora kataloga)