Pretraga

Pavle Jovanović ubacuje unutar svoga dela pojedine elemente ili scene, nedvosmisleno slikarski intoniranim magritovskim efektima tišine. Krajnji rezultat je slika u kojoj vlada dualnost kao mešanje dva specifična umetnička govora. Ognjen Topalović i Dejan Pavlović, svaki na svoj način, razvijaju upotrebu kompjuterskog nadograđivanja fotografske slike sa posledicama stvaranja novog umetničkog žanra. Topalović se bavi kreiranjem nove tipologije čoveka koji je u isto vreme arhetipski mitski junak ili bajkovita junakinja, ali i android – čovek budućnosti. Pavlović je autor koji se bavi usavršavanjem ljudskog tela kao scenskog objekta, ali i stvaranjem novih pejzaža u koje smešta svoje scenske likove. Sve što je na fotografiji pre obrade bilo obično i jednostavno, autorovom intervencijom postaje fantastično scensko polje spremno za igru.