Pretraga

Izložba "Igralište" je projekat koji spaja tri umetnice – vajarke: Magdalenu Miočinović Andrić i Draganu Stanković iz Srbije i Beatu Roštaš iz Mađarske. Koncept postavke je zamišljen kao njihova ilustrovana korespodencija, dok je sam sadržaj izložbe zasnovan na analizi i ličnim interpretacijama životnih ciklusa i različitih uloga u njima, pri čemu je život posmatran kao svojevrsno igralište.

Svaka od ove tri umetnice, na svoj način, vođena sopstvenom poetikom, učestvuje u sklapanju zajedničke figurativne hronike koja beleži dragocene momente ličnog iskustva transponovane u univerzalne teme igre, roditeljstva, detinjstva, promene.

Beatin doprinos izložbi se ogleda u "skicama" iz detinjstva u kojima se prepliću drama i ironični humor. U središtu Magdaleninih ostvarenja nalazi se detinjstvo i roditeljstvo gledano očima majke. Dragana svoje igralište pronalazi u scenskom nastupu gde atmosfera gradi osećaj beskonačnosti prostora i stamenosti postojanja tela u njemu.

Postavka obuhvata oko dvadeset crteža rađenih kombinovanom tehnikom i nešto manji broj skulptura izvedenih u bronzi, terakoti i poliesteru.

Ovaj projekat je svoje prvo predstavljanje imao u januaru 2015. godine, u Egeru ( Mađarska), u Galeriji biblioteke Šandor Brodi.

Po drugi put izložba je predstavljena publici u Kikindi, u Galeriji Terra, tokom maja i juna 2015. godine. Tokom 2016. i 2017. godine izložba je predstavljana publici u Beogradu i Smederevskoj Palanci. Svaki put izložba dobija na svojoj obimnosti jer je projekat Igralište u stalnom unutrašnjem kretanju – likovna korespondencija između umetnica još uvek traje, razvija se, odvija.







Beata Roštaš je rođena 1979. godine u Egeru, u Mađarskoj. Studirala je vajarstvo na Univerzitetu umetnosti u Pečuju, u Mađarskoj, gde je i diplomirala 2004. godine.  Od 2012. do 2016. boravila je u Ankari, u Turskoj, na postdiplomskim studijama, gde je i doktorirala na vajarskom odseku Hazetepe Univerziteta (Hacettepe University).

Njeni profesionalni uspesi su nagrađivani već tokom osnovnih studija kada dobija republičku stipendiju, a zatim i stipendiju pokrajine Havaš i grada Egera. Od tada se nižu nagrade: za skulpturu “Majka zemlje”, na međunarodnoj izložbi “Žene slikari” u Majdanpeku 2009. godine, dobija priznanje “Najbolja skulptura u terakoti”, a iste godine na vajarskom simpozijumu u Vilnoji, u Litvaniji, osvaja treće mesto sa svojom granitnom skulpturom “Velika mama”. 2011. godine osvaja godišnju nagradu za umetnost pokrajine Havaš, -“Prima Primissima”. Beata je član najznačajnijih umetničkih udruženja u Mađarskoj, a takođe i mnogih umetničkih udruženja u inostranstvu. Njeni radovi su do sada predstavljeni na  19 samostalnih i 52 grupne izložbe širom sveta. Osnivač je i kustos međunarodne umetničke grupe “A-ROUND” koja predstavlja umetničku kolekciju čiji se obim stalno povećava. Grupa je osnovana  2016. godine kada je i imala svoje prvo predstavljanje u Mađarskoj. Serija izložbi se dalje nastavlja sa učešćem sve većeg broja umetnika i umetničkih radova.



Dragana Stanković, rođena 1974. godine u Beogradu. Fakultet likovnih umetnosti u Beogradu  upisala 1994. godine. Diplomirala 1999. i magistrirala 2001 godine u klasi profesora Vladimira Komada. 1999. godine, bila je stipendista fonda Madlena Janković. 2002 .godine dobila je stipendiju Italijanske vlade za kurs specijalizacije koji je završila iste godine na Fakultetu lepih umetnosti u Rimu. Član ULUS-a i ULUPUDS-a. Veliki broj njenih skulptura nalaze se u privatnim kolekcijama u zemljma širom sveta: u Austriji, Nemačkoj, Holandiji, Velikoj Britaniji, Italiji, Danskoj, Grčkoj, Mađarskoj, Kanadi... Od 1995. godine imala je 14 samostalnih izložbi i učestvovala na brojnim samostalnim izložbama i kolonijama u zemlji i inostranstvu. Nagrađivana je više puta.



Magdalena Miočinović Andrić je rođena 1972. godine u Beogradu. Tokom studija filozofije (1991/95.) započinje svoj umetnički rad učestvujući u pozorišnim radionicama trupe KUD – NIKUD. Radi na scenografiji, izradi plakata i osmišljavanju kreativnih radionica. Objavljuje poetske prozne zapise u časopisu "Književna reč", a 1993. godine objavila je koautorsku zbirku pesama "Metafore bez alibija". 2004. godine njena poezija je predstavljena u elektronskom časopisu "Treći trg", a zatim i u štampanom izdanju 2005. godine. 1998. upisuje vajarstvo na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, gde je i diplomirala u julu 2003. Tokom studija dvaput je nagrađivana godišnjom nagradom fakulteta za skulpturu u materijalu - za skulpturu u drvetu i skulpturu u metalu. Član je ULUS-a od februara 2004. i ULUPUDS-a od 2012. U statusu je samostalnog umetnika, od 2006. godine. Do sada je učestvovala na više od 40 grupnih izložbi, četiri međunarodna vajarska simpozijuma i imala je dvadeset tri samostalne izložbe u zemlji i inostranstvu.